Χαζεύοντας στα social media, έπεσα πάνω στις φωτογραφίες από το υπέροχα στολισμένο, χριστουγεννιάτικο σπίτι της θείας Λένας!!! Θυμήθηκα λοιπόν μια τέλεια συνταγή, γιορτινή, μυρωδάτη και πανεύκολη! Λικέρ κρασί! Ότι πρέπει για εμάς τις γυναίκες κυρίως, που μας αρέσουν τα λικέρ και ειδικά τις γιορτινές μέρες που θέλουμε ένα ελαφρύ ποτάκι το βράδυ. Σας δίνω πρώτα από όλα τα υλικά!
Νομίζω η σημερινή μου συνταγή είναι η πιο περίεργη από όλες όσες κυκλοφορούν. Γιατί; Γιατί δεν έχει προκαθορισμένα υλικά, αναλογίες, οδηγίες εκτέλεσης. Βασικά είναι μια ελεύθερη συνταγή! Επιλέγει ο καθένας μόνος του και προχωράει. Και τελικά το μόνο που θα δώσω εγώ είναι μια ευχή: «καλή επιτυχία»!!
Κάθε χρόνο, μα κάθε χρόνο τέτοιο καιρό, ακούμε την ίδια, χιλιοειπωμένη, τετριμμένη, μισητή φράση. «Ηρθε η ώρα να κάνουμε τον απολογισμό της χρονιάς που φεύγει». Ε όχι! Για μένα η ώρα αυτή αργεί! Και μπορεί και να μην έρθει! Δεν θέλω. Αρνούμαι! Δεν γίνεται δηλαδή να μην κάνω τον απολογισμό μου και απλά να αφήσω τις γιορτινές μέρες να περάσουν ξένοιαστες, χαλαρές, χωρίς προβληματισμούς, σκέψεις, αμφιβολίες, ανασφάλειες και καυγάδες με τον εαυτό μου; Μα και βέβαια γίνεται. Γιατί να καταπιεστώ;
Συγκλονιστικό… συγκινητικό… μοναδικό…υπέροχο συναίσθημα! Αυτό που νιώθω όταν γίνομαι αποδέκτης της εκτίμησης και της αγάπης των ασθενών μου. Απλών ανθρώπων που έχουν υποφέρει και υποφέρουν καθημερινά. Αντιμετωπίζουν δυσκολίες, πόνο, υπομένουν, αγωνίζονται για κάθε επόμενη αναπνοή, για πράγματα αυτονόητα για τους περισσότερους από εμάς. Κι όμως παραμένουν ευαίσθητοι, αυθεντικοί, δοτικοί, με αισιοδοξία και όνειρα. Τους ακούς, συμπάσχεις μαζί τους και συναισθάνεσαι τον αγώνα τους. Κι έπειτα εύχεσαι να μπορέσεις να τους βοηθήσεις όσο γίνεται περισσότερο. Με όλες σου τις δυνάμεις. Ως γιατρός αλλά και ως άνθρωπος.
Δεκέμβρης! Ο αγαπημένος μου μήνας! Μου αρέσει πολύ να κάνω βόλτα σε καταστήματα με χριστουγεννιάτικα στολίδια αλλά και σε βιβλιοπωλεία! Νιώθω αυτή τη ζεστασιά των χρωμάτων να αγγίζει την ψυχή μου. Μου έρχονται στο μυαλό εικόνες από την παιδική μου ηλικία. Οι βόλτες στο πολυκατάστημα “Μινιόν” στην Αθήνα και οι φωτογραφίες με τον Άγιο Βασίλη, τα δώρα κάτω από το δέντρο, τα ημερολόγια με τα σοκολατάκια κάτω από το παραθυράκι κάθε ημέρας. Μετά φέρνω στη μνήμη μου εικόνες από τα πρώτα χρόνια της κόρης μου. Τελικά την περίοδο των γιορτών γινόμαστε όλοι παιδιά! Σήμερα θέλω να σας παρουσιάσω δύο υπέροχα παιδικά βιβλία. Ένα καινούργιο, που εκδόθηκε πριν ένα μήνα και κάτι και ένα παλαιότερο αλλά εξίσου υπέροχο.
Σκαλίζοντας λοιπόν τη μεγάλη μας συλλογή, έπεσα πάνω σε ένα από τα χριστουγεννιάτικα βιβλία που μας άρεσαν ιδιαίτερα όταν τα διαβάζαμε με την κόρη μου! Είναι: «Τα Χριστούγεννα της Λούλας της Στρουμπουλούλας», του Ευγένιου Τριβιζά. Η ιστορία είναι η εξής: «H Λούλα Στρουμπουλούλα, η τετράπαχη γαλοπούλα, δεν είναι ένα συνηθισμένο πουλερικό. Δε δέχεται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα της. Μόλις παραμονές Χριστουγέννων αντιλαμβάνεται ότι ο κύριος και η κυρία Ζαρζαφούτη σκοπεύουν να την κάνουν ψητή στο φούρνο, αναλαμβάνει αμέσως δράση. Κρύβεται, μεταμφιέζεται, εξαφανίζεται, ελίσσεται, ακόμα και κομάντος με μαύρη μάσκα γίνεται, ώσπου για καλή της τύχη ένα λεπτό ακριβώς προτού την εκτελέσουν βρίσκει σε ένα σεντούκι κάτι που θα αλλάξει για πάντα τη ζωή της αλλά και τη ζωή του ζεύγους Ζαρζαφούτη.» Αξίζει να το διαβάσετε με τα παιδιά σας ή να το χαρίσετε!
6η Δεκεμβρίου σήμερα. Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν! Έχετε ακούσει για τον Σλοβάκο Άγιο Νικόλαο που ονομάζεται αλλιώς Mikuláš; Αν ζούσα στη Σλοβακία θα ήταν η αγαπημένη μου γιορτή! Διαβάστε τις βασικές πληροφορίες σχετικά με αυτή την όμορφη μικρή παράδοση και ετοιμαστείτε για την γιορτή...
Story of my life. Δεν ξέρω αν με λες ανεκτική ή υπομονετική. Μπορεί και τίποτα από τα δύο. Μια δεύτερη ευκαιρία όμως δίνω στους ανθρώπους, στο κάτω κάτω όλοι κάνουμε λάθη. Ίσως πολλές φορές να καταχράστηκαν την δεύτερη ευκαιρία που έδωσα, άλλες φορές πάλι την...
