Μέρες γιορτινές. Γεμάτες χαρά. Έτσι θα θέλαμε να είναι για όλους μας η κάθε μέρα και όχι μόνο οι γιορτές. Να χαμογελάμε όσο περισσότερο μπορούμε. Και να γελάμε με κάθε ευκαιρία. Σωστά το υποψιαστήκατε. Θα μιλήσουμε για μια όμορφη καμπύλη. Μια καμπύλη που διαθέτουμε όλοι ανεξαιρέτως και που...
Ξημέρωσε!!! Είναι Χριστούγεννα! Μόλις άνοιξα τα μάτια μου και δεν μπορώ να περιμένω! Εύχομαι να δω αυτό που περιμένω. Και ναι!! Όλα είναι…λευκά έξω!!! Κι ο ήλιος λάμπει. Πως να αντισταθώ; Θα προλάβω; Έχω ετοιμάσει ήδη τα ρούχα μου για τη βόλτα στο χιόνι. Σε 10 λεπτά είμαι έτοιμη. Ντυμένη...
Τις μέρες των γιορτών όλοι τρώμε κάτι παραπάνω ή πολύ παραπάνω. Χορταίνουμε χρώματα, αρώματα και γεύσεις στα γιορτινά τραπέζια. Το πιο σημαντικό αυτήν την περίοδο όμως, θεωρώ ότι είναι η παρουσίαση, ο στολισμός των τραπεζιών και των πιάτων. Είναι εξάλλου η πρώτη εντύπωση, το πρώτο ερέθισμα που λαμβάνει ο εγκέφαλός μας !
Μήπως ήρθε η ώρα για ένα δώρο στον εαυτό μας; Ένα άρωμα… Ζεστό, γεμάτο, θηλυκό, υπέροχο, που θα ξυπνάει τις αισθήσεις μας και θα μας κάνει ακαταμάχητες! Για να δούμε μερικές προτάσεις. Κάντε μια βόλτα, δοκιμάστε τα, δώστε λίγο χρόνο για να αποκαλυφθεί η κάθε νότα που κρύβουν και μετά επιλέξτε. Φυσικά υπάρχουν αμέτρητα αρώματα. Απλά επέλεξα ορισμένα που μου άρεσαν περισσότερο!
Το θέμα μας για μια ακόμη φορά είναι η εφηβεία. Η σχέση του εφήβου με τους γονείς του μετατρέπεται σε μια σχέση πάθους. Μια σχέση… ή του ύψους ή του βάθους. Με στιγμές λατρείας και «άσβεστου μίσους»! Πως συμβαδίζουν αυτά; Πόσες φορές θα το πω;; Σε μια περίοδο που οι ορμόνες χορεύουν με τρέλα και κορδέλα δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει μέτρο, ισορροπία, αρμονία. Τη μια στιγμή έτσι και την επόμενη …γιουβέτσι! Επιστημονικότατη εξήγηση των εναλλαγών διάθεσης και συμπεριφοράς!
Χαζεύοντας στα social media, έπεσα πάνω στις φωτογραφίες από το υπέροχα στολισμένο, χριστουγεννιάτικο σπίτι της θείας Λένας!!! Θυμήθηκα λοιπόν μια τέλεια συνταγή, γιορτινή, μυρωδάτη και πανεύκολη! Λικέρ κρασί! Ότι πρέπει για εμάς τις γυναίκες κυρίως, που μας αρέσουν τα λικέρ και ειδικά τις γιορτινές μέρες που θέλουμε ένα ελαφρύ ποτάκι το βράδυ. Σας δίνω πρώτα από όλα τα υλικά!
Νομίζω η σημερινή μου συνταγή είναι η πιο περίεργη από όλες όσες κυκλοφορούν. Γιατί; Γιατί δεν έχει προκαθορισμένα υλικά, αναλογίες, οδηγίες εκτέλεσης. Βασικά είναι μια ελεύθερη συνταγή! Επιλέγει ο καθένας μόνος του και προχωράει. Και τελικά το μόνο που θα δώσω εγώ είναι μια ευχή: «καλή επιτυχία»!!
Κάθε χρόνο, μα κάθε χρόνο τέτοιο καιρό, ακούμε την ίδια, χιλιοειπωμένη, τετριμμένη, μισητή φράση. «Ηρθε η ώρα να κάνουμε τον απολογισμό της χρονιάς που φεύγει». Ε όχι! Για μένα η ώρα αυτή αργεί! Και μπορεί και να μην έρθει! Δεν θέλω. Αρνούμαι! Δεν γίνεται δηλαδή να μην κάνω τον απολογισμό μου και απλά να αφήσω τις γιορτινές μέρες να περάσουν ξένοιαστες, χαλαρές, χωρίς προβληματισμούς, σκέψεις, αμφιβολίες, ανασφάλειες και καυγάδες με τον εαυτό μου; Μα και βέβαια γίνεται. Γιατί να καταπιεστώ;
Συγκλονιστικό… συγκινητικό… μοναδικό…υπέροχο συναίσθημα! Αυτό που νιώθω όταν γίνομαι αποδέκτης της εκτίμησης και της αγάπης των ασθενών μου. Απλών ανθρώπων που έχουν υποφέρει και υποφέρουν καθημερινά. Αντιμετωπίζουν δυσκολίες, πόνο, υπομένουν, αγωνίζονται για κάθε επόμενη αναπνοή, για πράγματα αυτονόητα για τους περισσότερους από εμάς. Κι όμως παραμένουν ευαίσθητοι, αυθεντικοί, δοτικοί, με αισιοδοξία και όνειρα. Τους ακούς, συμπάσχεις μαζί τους και συναισθάνεσαι τον αγώνα τους. Κι έπειτα εύχεσαι να μπορέσεις να τους βοηθήσεις όσο γίνεται περισσότερο. Με όλες σου τις δυνάμεις. Ως γιατρός αλλά και ως άνθρωπος.
Δεκέμβρης! Ο αγαπημένος μου μήνας! Μου αρέσει πολύ να κάνω βόλτα σε καταστήματα με χριστουγεννιάτικα στολίδια αλλά και σε βιβλιοπωλεία! Νιώθω αυτή τη ζεστασιά των χρωμάτων να αγγίζει την ψυχή μου. Μου έρχονται στο μυαλό εικόνες από την παιδική μου ηλικία. Οι βόλτες στο πολυκατάστημα “Μινιόν” στην Αθήνα και οι φωτογραφίες με τον Άγιο Βασίλη, τα δώρα κάτω από το δέντρο, τα ημερολόγια με τα σοκολατάκια κάτω από το παραθυράκι κάθε ημέρας. Μετά φέρνω στη μνήμη μου εικόνες από τα πρώτα χρόνια της κόρης μου. Τελικά την περίοδο των γιορτών γινόμαστε όλοι παιδιά! Σήμερα θέλω να σας παρουσιάσω δύο υπέροχα παιδικά βιβλία. Ένα καινούργιο, που εκδόθηκε πριν ένα μήνα και κάτι και ένα παλαιότερο αλλά εξίσου υπέροχο.
Σκαλίζοντας λοιπόν τη μεγάλη μας συλλογή, έπεσα πάνω σε ένα από τα χριστουγεννιάτικα βιβλία που μας άρεσαν ιδιαίτερα όταν τα διαβάζαμε με την κόρη μου! Είναι: «Τα Χριστούγεννα της Λούλας της Στρουμπουλούλας», του Ευγένιου Τριβιζά. Η ιστορία είναι η εξής: «H Λούλα Στρουμπουλούλα, η τετράπαχη γαλοπούλα, δεν είναι ένα συνηθισμένο πουλερικό. Δε δέχεται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα της. Μόλις παραμονές Χριστουγέννων αντιλαμβάνεται ότι ο κύριος και η κυρία Ζαρζαφούτη σκοπεύουν να την κάνουν ψητή στο φούρνο, αναλαμβάνει αμέσως δράση. Κρύβεται, μεταμφιέζεται, εξαφανίζεται, ελίσσεται, ακόμα και κομάντος με μαύρη μάσκα γίνεται, ώσπου για καλή της τύχη ένα λεπτό ακριβώς προτού την εκτελέσουν βρίσκει σε ένα σεντούκι κάτι που θα αλλάξει για πάντα τη ζωή της αλλά και τη ζωή του ζεύγους Ζαρζαφούτη.» Αξίζει να το διαβάσετε με τα παιδιά σας ή να το χαρίσετε!