27 Οκτ Εσύ είσαι στον κόσμο σου;
Τα τελευταία χρόνια έχεις σίγουρα παρατηρήσει ότι κάτι δεν πάει καλά στον κόσμο. Προσωπικά πρέπει να έχω πει τη φράση: «Πάει, χάλασε ο κόσμος.» πολλές φορές. Καταστροφές φυσικές ή προκλητές, σκάνδαλα, ανατροπές, πόλεμοι, κακία, εκδικητικότητα, εγωϊσμός, ψυχικές διαταραχές, εγκληματικότητα. Δεν μπορείς να ξέρεις ποιος είναι ο διπλανός σου, αν βρίσκεται δίπλα σου έχοντας κάποιο σκοπό και τι παιχνίδια-πλεκτάνες ετοιμάζει. Δεν υπάρχει ειλικρίνεια, κατανόηση, σύμπνοια.
Οι περισσότεροι άνθρωποι κυκλοφορούν σκυθρωποί, ανέκφραστοι, καχύποπτοι και προβληματισμένοι. Οι υπόλοιποι είναι έτοιμοι να πατήσουν επί πτωμάτων προκειμένου να πετύχουν το σκοπό τους και δε λογαριάζουν ούτε συγγένειες, ούτε φιλίες, ούτε την ανθρώπινη ζωή καμιά φορά. Που βαδίζουμε; Τι θα εξηγήσουμε και τι θα παραδώσουμε στα παιδιά μας; Απογοήτευση!
Όλοι μας μπορούμε να απαριθμήσουμε αρκετές περιπτώσεις που άλλα περιμέναμε, άλλα πιστεύαμε, άλλα βλέπαμε και άλλα μας προέκυψαν, τόσο στις επαγγελματικές όσο και στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Κάποιοι αποδείχθηκαν σκάρτοι, άλλοι πήραν ότι μπορούσαν και χάθηκαν κι άλλοι συνεχίζουν να παίζουν ευφάνταστους ρόλους, πιστεύοντας ότι μπορούν να κρύβονται για πάντα. Η ιστορία συνεχίζεται και θέλει πολλή υπομονή, γερό στομάχι και νεύρα.
Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Θα μιλήσω λοιπόν για τον εαυτό μου. Δεν είμαι απαισιόδοξη αλλά συνειδητοποίησα ότι ήρθε η ώρα να κατέβω από το ροζ συννεφάκι μου και να βγάλω τα αγαπημένα ροζ γυαλιά μου. Αποφάσισα να χτίσω ένα τείχος για να προστατεύσω την ψυχική μου ακεραιότητα πρώτα από όλα. Να κρατήσω μακριά μου οτιδήποτε έχει αρνητικό πρόσημο. Δεν το πετυχαίνω καλά ακόμη. Αρχάρια είμαι. Αλλά μέρα με τη μέρα περνάω όλο και περισσότερο χρόνο εντός των τειχών του δικού μου κόσμου. Τελικά νομίζω ότι θα μετακομίσω μόνιμα. Παλιά ερχόμουν εδώ κάπου κάπου για αλλαγή, για να ηρεμήσω, να ονειρευτώ ή και να μην κάνω τίποτα. Για να μη χρειάζεται να έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα 24/7 και όλες τις αισθήσεις μου στο κόκκινο.
Εδώ, στον… κόσμο μου, δεν μπορούν να εισχωρήσουν παρά λίγοι κι εκλεκτοί. Το password είναι υψίστης ασφαλείας. Είναι όμορφα εδώ. Το κλίμα ευνοεί την άψογη συνεργασία σκέψεων και συναισθημάτων. Δεν επιτρέπονται υψηλές τάσεις και εντάσεις. Μου αρέσει που δεν χρειάζεται να δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Γράφω, διαβάζω, ακούω, δημιουργώ, ξεκαθαρίζω και τακτοποιώ. Το κυριότερο είναι ότι έχω βάλει στόχο να ελέγχω τις αλληλεπιδράσεις μου και κάνω block τις ανούσιες κι επιζήμιες για μένα. Αν θέλω, αν μπορώ, αν προλαβαίνω, αν έχω διάθεση θα αφήνω ανοιχτά.
Το να ζεις στο κόσμο σου δε σημαίνει ότι γίνεσαι ο τρελός του χωριού. Ότι είσαι εκτός τόπου και χρόνου. Σημαίνει ότι κάνεις επιλογές. Στους ανθρώπους, στα μέρη, στα εξωτερικά ερεθίσματα, στις δράσεις και αντιδράσεις. Μαθαίνεις να κάνεις καλή παρέα στον εαυτό σου, να αγαπάς ένα ένα τα κομμάτια του, να δίνεις όταν θέλεις, όσο θέλεις και ό,τι θέλεις στους γύρω σου. Ο κόσμος σου λοιπόν δεν είναι άλλος από το ίδιο σου το σώμα, την καρδιά σου, το μυαλό σου. Θέλει εξάσκηση για να επιστρέψεις εκεί αν είχες μάθει να γυρεύεις ξένους κόσμους για στήριγμα και συντροφιά, απλά και μόνο για να ταξιδέψεις λίγα βήματα πιο πέρα. Εσύ είσαι η υδρόγειος και το σύμπαν σου ακόμη μπορώ να σου πω.
Μη με κατηγορήσεις. Τα λέω κι εγώ για να τα ακούω. Είναι μέρος της εξάσκησης. Τροφή για σκέψη, για προβληματισμό, για έναρξη δράσης. Αν συναντηθούμε στο δρόμο για τους…κόσμους μας, θα σε στηρίξω αν χρειαστεί. Χωρίς αντάλλαγμα. Απλά και μόνο γιατί πιστεύω ότι αξίζει να τα καταφέρουμε. Είναι μεγάλο στοίχημα!
Sorry, the comment form is closed at this time.