Τα φτερά είναι για να πετάς.

08 Ιούλ Τα φτερά είναι για να πετάς.

Τι έπαθα; Με έπιασε μια απίστευτη επιθυμία να κάνω ένα γκάλοπ. Έτσι για την ιστορία. Ίσως για να παρηγορηθώ και να αισθανθώ ότι δεν είμαι μόνη. Όλοι μας εξάλλου έχουμε στιγμές αδυναμίας. Εκείνες τις στιγμές που περνάει από το μυαλό μας η καταπληκτική σκέψη: «Θα τα παρατήσω όλα. Τι νόημα έχει; Αφού δεν…».
Θέλω λοιπόν να μου πείτε αν σας έχει συμβεί ποτέ να κοιτάξετε τον εαυτό σας στον καθρέφτη με μάτια γεμάτα δάκρυα, απελπισία, απογοήτευση, και να πείτε: «Εντάξει, δεν πρόκειται να τα καταφέρεις ποτέ. Δεν έχεις καμία ελπίδα.» Τι είπες τώρα…
Δυο μικρές προτασούλες γεμάτες αρνητική ενέργεια, ότι πρέπει για να καταρρακώσουν την αυτοπεποίθησή σου και να ισοπεδώσουν με συνοπτικές διαδικασίες ό,τι πάλευες να χτίσεις, ό,τι ονειρεύεσαι, ό,τι ελπίζεις. Έχεις πείσει το μυαλό σου να σου γυρίσει την πλάτη και την ψυχή σου να βάλει πλερέζες και να μπει σε mood «Ωιμέ, ωιμέ. Άνοιξε πέτρα για να μπω.»
Το όφελος; Ουφ δεν ξέρω. Πάντως εμένα μου έχει συμβεί, το ομολογώ και δεν είμαι σίγουρη ότι δε θα ξανασυμβεί. Όμως κατάλαβα ότι η αιτία του «κακού» είναι η απίστευτη ενεργητικότητα, η αγωνία για δημιουργία, το πάθος να καταφέρω να στείλω το βελάκι των προσπαθειών μου και της ασταμάτητης δουλειάς ακριβώς στο κέντρο. Να πετύχω τον στόχο με ακρίβεια, άψογη τεχνική και στυλ. Μη γελάτε! Με φαντάζεστε τοξοβόλο; Αστειάκι!
Ξέρετε κάτι; Παρόλο που αστειεύομαι τώρα, το τόξο μου και τα βέλη μου τα ανανεώνω διαρκώς. Η αναζήτηση και η προσπάθεια αυτοβελτίωσης δεν σταματάει ποτέ. Και όταν με πιάνει αυτή η κρίση που περιέγραψα νωρίτερα, σημαίνει πιθανότατα ότι ήρθε η ώρα, με κάποιον τρόπο, να προσθέσω λίγη ακόμη τεχνική. Λίγη ακόμη υπομονή και συγκέντρωση για να μη χάνω το στόχο.
Η αγάπη μου για το μπαλέτο μου δίδαξε πολλά. Ακόμη αντηχεί στα αυτιά η φράση: «Που είναι το spot σου;» την ώρα που προσπαθούσα να κάνω μια πιρουέτα. Διότι χωρίς spot, πρώτον, δεν θα έβγαινε η πιρουέτα και, δεύτερον, υπήρχε πάντα ο κίνδυνος να προσγειωθώ φαρδιά πλατιά στο πάτωμα.
Ηθικό δίδαγμα: Κλάψε όσο θες, χτυπήσου πάνω κάτω, κοίτα αριστερά δεξιά, αλλά μην περιμένεις να πας εκεί που θέλεις αν δεν έχεις ξεκάθαρο, σταθερό και αμετακίνητο στόχο. Ναι, θα κουραστείς, ναι, θα πέσεις αλλά και ναι, θα ξανασηκωθείς. Τίναξε τη σκόνη, ίσιωσε τη φουστίτσα ή τη γραβάτα σου και προχώρα. Και ΝΑΙ, θα τα καταφέρεις. ΝΑΙ, έχεις ελπίδα. Σου το λέω και σου το υπογράφω.
Θα μοιραστώ μαζί σας κάτι που θα ήθελα να θυμάστε, κάτι που μου αρέσει πολύ και με βοηθάει, ως Angel, να το σκέφτομαι σε στιγμές κρίσης: «Τα φτερά είναι για να πετάς. Μπορεί να μην είσαι υποχρεωμένος να πετάξεις, νομίζω όμως πως είναι κρίμα να μείνεις μόνο στο περπάτημα…».