Πείνασε το μάτι σου και με έφαγε…(zis)

28 Ιαν Πείνασε το μάτι σου και με έφαγε…(zis)

Κάθε τοίχος κι ένα χρώμα, μια ανάμνηση, μια ιστορία. Με λίγη παρατηρητικότητα μπορείς να δεις και να μάθεις πολλά! Τριγυρίζοντας στους δρόμους μιας πόλης μπορείς να βρεις απίστευτους στίχους, πανέμορφες φράσεις και πολλά άλλα που δίνουν… νόημα και ζωή στους τοίχους των άψυχων κτιρίων. Ναι, μπορεί να απαγορεύεται, αλλά προφανώς εκείνοι που γράφουν θέλουν να εκφραστούν, να δηλώσουν κάτι, να το φωνάξουν και δεν τους φτάνει μια κόλα χαρτί ή ένα γραπτό μήνυμα. Ένα τέτοιο τέλειο στιχάκι μου έδωσε αφορμή και έμπνευση! «Πείνασε το μάτι σου και με έφαγε…(zis)»

Πιστεύετε στο μάτιασμα; Σίγουρα σας έτυχε να αποδώσετε μια ξαφνική αδιαθεσία, έναν επίμονο πονοκέφαλο, ναυτία, αίσθημα κούρασης και αδυναμίας, υπνηλία με χασμουρητό, ίσως και κάποιες ατυχίες στο… «μάτι». Να ψάχνετε να βρείτε ποιον είδατε, ποιος σας κοίταξε περίεργα, ποιος σας μάτιασε τέλος πάντων… Εντάξει. Συμβαίνει.

Το μάτιασμα δεν είναι εφεύρεση των τελευταίων χρόνων. Αναφέρεται από αρχαιοτάτων χρόνων σε πολλούς λαούς. Μάλιστα παλαιότερα πίστευαν ότι το μάτι μπορούσε να επηρεάσει κάποιον άνθρωπο καθώς και τα αγαπημένα του πρόσωπα, ιδίως τα παιδιά, τα ζώα, τα φυτά κλπ. Επίσης πάντοτε υπήρχαν αντικείμενα ή χειρονομίες που χρησιμοποιούνταν ως προστασία κατά του ματιάσματος ( φυλακτά, «φτύσιμο», σκόρδα κλπ). Ακόμη και η εκκλησία αποδέχεται τη βασκανία αλλά ως έργο του διαβόλου και υπάρχουν ευχές που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπισή της.

Θα ομολογήσω ότι πιστεύω εν μέρη στο μάτιασμα και φυσικά στο ξεμάτιασμα. Έψαχνα όμως να βρω μια κάπως επιστημονική εξήγηση, λόγω και της ιδιότητας μου. Μετά από μελέτη κατέληξα στην ποιο πιθανή ερμηνεία.  Όταν κάποιος δεν μπορεί να διαχειριστεί τα συναισθήματά του, τους φόβους του τα διλήμματά του και την πίεση που νιώθει από όλα αυτά, αρχίζει να μην νιώθει καλά, να νιώθει αδιαθεσία, να σωματοποιεί δηλαδή ασυνείδητα όλα όσα ξεφεύγουν από τον έλεγχό του. Χωρίς να συνειδητοποιεί ότι τα προσωπικά του θέματα και συναισθήματα έχουν προκαλέσει αυτή την αναστάτωση, θεωρεί ότι κάποιος άλλος ευθύνεται για όσα νιώθει, ότι η  επαφή με συγκεκριμένους ανθρώπους ή η αρνητική τους ενέργεια και ο φθόνος τους, ακόμη και εξ αποστάσεως, του προκαλούν όλη την αδιαθεσία.

Το «κακό μάτι» επομένως αποτελεί έναν καλό «εξωτερικό» στόχο στον οποίο μπορούν να αποδοθούν όλα τα άγχη, οι συγκρούσεις, οι ανασφάλειες αλλά και οι ενοχές που μπορεί να νιώθουμε. Πώς θα απαλλαγούμε από αυτό; Με το ξεμάτιασμα. Είναι σχετικά απλό και υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να επιτευχθεί, συνήθως διαφορετικοί ανά περιοχή ή ανά οικογένεια. Μπορεί να χρησιμοποιείται ένα φλυτζάνι νερό και λίγες σταγόνες λάδι, ένα καντήλι με το φιτίλι που επιπλέει σε μισό λάδι και σε μισό νερό και βέβαια κάποια μυστικά λόγια! Το άτομο που ξεματιάζει απορροφά το ίδιο την κακή ενέργεια και γι’ αυτό, εάν όντως πρόκειται για μάτι, χασμουριέται συνέχεια…Η τεχνική του ξεματιάσματος περνάει συνήθως από γενιά σε γενιά, από τη μητέρα στο γιο και από τον πατέρα στην κόρη.  

Όπως καταλαβαίνετε δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το αν υπάρχει ή όχι το «κακό μάτι». Όμως πάντοτε εμείς οι άνθρωποι αναζητούμε τρόπους να εξηγήσουμε όσα μας συμβαίνουν και να διαχειριστούμε τις φοβίες και τα συναισθήματά μας. Δεν είναι κατακριτέο να πιστεύει κανείς στο μάτιασμα αλλά θα ήταν καλό να μην φτάνει σε ακραίες λύσεις και συμπεριφορές! Ο νοών νοείτω! Εξάλλου γίνεται να …πεινάσει ένα μάτι τόσο ώστε να γίνει ανθρωποφάγο;