Λοιπόν, τα έδωσες όλα. Στο ζήτησε άραγε κανείς;

11 Απρ Λοιπόν, τα έδωσες όλα. Στο ζήτησε άραγε κανείς;

Είναι ωραία να πραγματευόμαστε μόνο ευχάριστα γεγονότα και να προσπαθούμε να αναβλύζουμε θετική διάθεση και ενέργεια. Όμως η ζωή είναι πολύπλευρη, περίπλοκη και γεμάτη ανατροπές. Από την απόλυτη ευτυχία μπορεί σε μια στιγμή να έρθεις αντιμέτωπος με την απόλυτη θλίψη. Ο χωρισμός, σε οποιαδήποτε μορφή του, δεν μπορεί παρά να είναι επώδυνος. Μια εμπειρία που δε στερείται κανείς μας στη διάρκεια της ζωής του. Μια δοκιμασία που καλείται να περάσει και να βγει ζωντανός και ίσως πιο δυνατός.

“Λοιπόν, τα έδωσες όλα. Στο ζήτησε άραγε κανείς; Εσύ. Εσύ επέμενες. Το ήξερες ότι σχοινοβατείς. Είχες μια υποψία. Κάθε φορά που πετάριζε η καρδιά σου, η φωνή της λογικής σου φώναζε να σου θυμίσει να κρατήσεις κάτι και για σένα.
Τώρα μάζεψες τα κομμάτια σου ψιθυρίζοντας μια και μόνο λέξη. «Γιατί;» . Είναι αργά να ψάξεις το γιατί. Είναι αργά να ψάξεις ποιος φταίει. Ο κόσμος είναι γεμάτος γιατί. Ξέρουμε πολλές απαντήσεις. Αποφεύγουμε όμως τις λέξεις που ηχούν θλίψη, απογοήτευση, φόβο, οδηγούν στο σκοτάδι, καταργούν το χαμόγελο που φώτιζε κάποτε το πρόσωπό μας.
Και τι κατάλαβες λοιπόν; Άξιζε για λίγες στιγμές «απόλυτης ευτυχίας» να ραγίσεις τόσο την καρδιά σου και να βασανίσεις αλύπητα το νου σου; Για μια αδιέξοδη, ανεκπλήρωτη αγάπη με ημερομηνία λήξης; Προσπάθησες να ζήσεις ένα δανεικό όνειρο, να γεμίσεις μια δανεική αγκαλιά, να νιώσεις λίγη δανεική ευτυχία, να πετάξεις με κέρινα φτερά. Ξοδεύτηκες χωρίς άλλο. Και τώρα πρέπει να πληρώσεις τα χρωστούμενα. Να επιστρέψεις τα δανεικά εις διπλούν.
Έλα. Κάλυψε τις πληγές σου με το χιτώνα του χρόνου. Μάζεψε τα κομμάτια σου και πάρε χρώμα από εκείνο το κόκκινο, το ζωηρό να βάψεις τα χείλη σου. Η ζωή συνεχίζεται. Ζωγράφισέ το εκείνο το χαμόγελο που τόσο σου πήγαινε. Κι άλλη φορά να ρωτάς. Να ψάχνεις. Είναι σπάνιοι οι δότες. Και πόσο μάλλον εκείνοι, οι ελάχιστοι συμβατοί δότες συναισθημάτων.”

Χωρισμός λοιπόν… μια λέξη ήσυχη. Χωρίς πολλά πολλά. Κι όμως κρύβει μέσα της τόσο πόνο. Οποιοσδήποτε χωρισμός. Από οποιονδήποτε. Γονιό, παιδί, σύντροφο, έρωτα. Πως να το αντέξεις; Πως να ξεχάσεις; Πως να θεραπεύσεις τις πληγές σου; Πως να προχωρήσεις;
Πρώτα από όλα ζήσε τον. Ναι καλά άκουσες. Κλάψε όσο σου χρειάζεται. Όσο θέλεις. Θρήνησε την απώλειά σου. Ζήτησε βοήθεια από κάποιον που είναι πρόθυμος απλά να σε ακούσει. Ξέσπασε. Θυμήσου τις άσχημες στιγμές, όχι τις όμορφες. Γράψε όσα αισθάνεσαι. Στάσου στο ύψος σου. Κι ύστερα σκέψου αν και πότε θέλεις να πας παρακάτω. Μόνο μη γυρίσεις να κοιτάξεις πίσω. Δε βοηθάει. Μην περιμένεις πως θα γυρίσει. Περπάτα γρήγορα. Μπροστά. Μόνο μπροστά. Πάρε τον εαυτό σου από το χέρι και δείξε του πως μπορεί το σκοτάδι να ξαναγίνει φως.