ΕΝ ΕΙΔΕΙ ΟΝΕΙΡΟΠΑΓΙΔΑΣ

28 Μάι ΕΝ ΕΙΔΕΙ ΟΝΕΙΡΟΠΑΓΙΔΑΣ

Η αγάπη της μητέρας για το παιδί της νομίζω δεν περιγράφεται με λόγια. Από τη στιγμή που αρχίζει σιγά σιγά να σχηματίζεται μέσα της, από τη στιγμή που νιώθει την πρώτη του κίνηση και τη στιγμή που θα το πρωτοαντικρίσει.

Το βλέπει μέρα με τη μέρα να μεγαλώνει και οι αγωνίες της είναι αμέτρητες. Βρίσκεται πάντα δίπλα του για να το φροντίσει, να το καθοδηγήσει, να το συμβουλεύσει και να το προστατεύσει. Νιώθει τη χαρά του, το φόβο ή τη θλίψη του. Μοιράζεται τις έγνοιες και τους προβληματισμούς του. Είναι ανά πάσα στιγμή πρόθυμη να υποστεί τα πάντα για να το βλέπει υγιές και ευτυχισμένο συνεχώς. Αυτό ζητάει στις προσευχές της. Ούτε πλούτη, ούτε τίποτα άλλο.

Πιστεύω ότι η κάθε μητέρα επιθυμεί το παιδί της να είναι πάντοτε χαμογελαστό. Να μην περνάει ούτε μια σκιά από το πρόσωπό του. Πολλές φορές μπορεί να την θεωρούν υπερπροστατευτική και υπερβολική, αλλά ο στόχος της είναι να δημιουργεί μια προστατευτική ασπίδα έναντι σε καθετί κακό και στενάχωρο. Αν ήταν στο χέρι της, εν είδει ονειροπαγίδας, θα εμπόδιζε ακόμη και τα άσχημα όνειρα να φτάσουν στον μονάκριβο θησαυρό της και θα άφηνε μόνο τα καλά να γλιστρούν από τα φτερά της και να γεμίζουν το αστέρι της ηρεμία και ευτυχία.

Το ίδιο νιώθω κι εγώ κάθε μέρα εδώ και σχεδόν 14 χρόνια! Δεν ξεχνώ ούτε στιγμή από όσες έζησα από τη στιγμή που έγινα μητέρα! Χάρηκα, λυπήθηκα, καρδιοχτύπησα, φοβήθηκα, έκλαψα, ένιωσα περηφάνια. Πλούσια συναισθήματα, πολύχρωμες εμπειρίες, αμέτρητες αναμνήσεις. Η σχέση αυτή είναι βασισμένη σε μια αγάπη διαφορετική, ολοκληρωτική. Μια αγάπη άνευ όρων, όπως έχω ξαναπεί.

Εύχομαι όλες μας και πολύ περισσότερο όσες πάσχισαν πολύ για να αποκτήσουν ένα παιδί, να έχουμε την τύχη να τα βλέπουμε να μεγαλώνουν με υγεία, να προοδεύουν, να παίρνουν το δρόμο τους εφοδιασμένα με τις αρχές που αγωνιζόμαστε να τους δώσουμε κι ο δρόμος τους να είναι όσο πιο ευθύς και ομαλός γίνεται. Αυτό νιώθω ότι είναι το δικό μου όνειρο, αυτός και ο λόγος ύπαρξής μου…