ΕΓΩ ΜΕ …ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ… ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ

13 Αυγ ΕΓΩ ΜΕ …ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ… ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ

Μια σχέση πάθους! Εγώ με εμένα και τον εαυτό μου! Τα βρίσκουμε, αγαπιόμαστε και μετά τρωγόμαστε σαν τον σκύλο με τη γάτα. Πάντως συζητάμε πολύ! Αναλύσεις επί αναλύσεων. Μερικές φορές ακόμη και στον ύπνο μας. Μέχρι το πρωί τα έχουμε βρει και έχουμε καταλήξει στην πολυπόθητη λύση στα ζητήματά μας. Τί να πεις… Ο καημένος ο γυμναστής μου, ο άγιος αυτός άνθρωπος που με αντέχει, ο Μάνος, μου λέει διαρκώς: « Τί λέτε πάλι εκεί; Μπορώ να σας διακόψω, τα είπατε με τον εαυτό σου;». Αφού παραμιλάω συνέχεια!

Το χειρότερο είναι όταν με πιάνουν οι ανασφάλειες, οι αμφιβολίες, η απαισιοδοξία και η αυτοκαταστροφική μου διάθεση. Είμαι λίγο απαιτητική και τελειομανής και ψυχαναγκαστική και… Κοίτα τώρα που άρχισε πάλι να με κρίνει και να με κατακρίνει ο εαυτός μου! Πόση αυστηρότητα, πόσες αρνητικές λέξεις πια; Αμάν! Αλλά δεν μπορώ να είμαι επιεικής ώρες ώρες. Ξεφεύγω. Με γονείς και αδερφή οδοντιάτρους, πώς να μου προσφέρω …γλειφιτζούρι ή καραμελίτσες; Χαχα! Αν και χρειάζεται κανονικά.

Εσείς μιλάτε με τον εαυτό σας; Πόσο αυστηροί είστε μαζί του; Τον επιβραβεύετε ή τον υποτιμάτε και τον τιμωρείτε διαρκώς;

Για να έχουμε μια υγιή σχέση με τον εαυτό μας είναι καλό να τον μάθουμε πρώτα καλά και μετά να τον κρίνουμε επιείκεια και σύνεση. Ξέρω ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο. Τουλάχιστον εγώ δεν τα έχω καταφέρει ακόμη. Εκεί που λέω ότι είμαι σε καλό δρόμο, πετάγεται το μικρό διαβολάκι και μου τα κάνει όλα άνω κάτω. Ευτυχώς που τις περισσότερες φορές υπερισχύει η φωνή του αγγέλου!

Θα ήθελα να βρω ένα μαγικό τρόπο να υπογράψω μια συνθήκη ειρήνης με εμένα και τον εαυτό μου, τον καλό και τον κακό. Να χαράξω μια πορεία σταθερή. Να ενώσω τις φωνές των «εαυτών» μου σε μία. Δεν είναι απλό. Είναι μια μεγάλη πρόκληση όμως. Αέναη, ιδιαίτερη, ενδιαφέρουσα και εκπαιδευτική! Και φανταστείτε αν δεν μπορούμε να τα βρούμε εντός μας, πόσο δύσκολο είναι να συντονιστούμε και να συμπορευτούμε με τους γύρω μας. Θέλει υπομονή και επιμονή!