14 Μάι ΑΣΥΝΑΙΣΘΗΤΑ…
Είναι μια ήρεμη στιγμή της ημέρας. Όλοι είμαστε απασχολημένοι, όλοι στον δικό μας προσωπικό κόσμο. Είναι από εκείνες τις ώρες που ο καθένας μας απορροφάται στις σκέψεις του, οργανώνει την επόμενη μέρα και ξεκουράζεται.
Γράφω απορροφημένη… Με το πόδι μου χαϊδεύω το γλυκό μου σκύλο, τον πονηρό μου φίλο που για άλλη μια φορά βρίσκεται με το μισό του σώμα πάνω στον καναπέ προκειμένου να νιώθει κοντά μου.
Με κάποιο «περίεργο τρόπο», βρέθηκε δίπλα μου μια σοκολάτα. Διαπιστώνω ότι ήδη πήρα δυο μεγάλα κομμάτια. Με ηρεμεί όταν λιώνει αποδεσμεύοντας τη γλυκιά, γεμάτη γεύση της. Αλλά φτάνει!
Πέρασε η ώρα. Πρέπει να βγάλω τον μικρούλη βόλτα. Ξεκινάμε τρέχοντας αφού πάντα δεν μπορεί να ελέγξει την…τρέλα του!! Περπατάμε απολαμβάνοντας τα χρώματα που παιχνιδίζουν στον ουρανό από τη δύση του ήλιου. Σιγά σιγά φτάσαμε στο πάρκο! Ένα χιλιόμετρο από το σπίτι. Ούτε που το κατάλαβα. Γυρίζουμε πίσω!!
Γυρίζοντας χτυπά το τηλέφωνο. Η μαμά μου. Μιλώντας ζωγραφίζω σε ένα χαρτί λουλούδια…είχα καιρό να το κάνω αυτό. Ολόκληρος κήπος! Αφήνω το χαρτί και αρχίζω να πηγαίνω από δωμάτιο σε δωμάτιο. Συμμαζεύω, τακτοποιώ, μετακινώ…Περνάω από το δωμάτιο της κόρης μου. Παίζω με τα μαλλιά της ώσπου να κλείσω το τηλέφωνο.
Επιστρέφω στον υπολογιστή μου. Και τότε ανάβει το «λαμπάκι»!! Σκέψη βαθυστόχαστη! Πόσα πράγματα κάνουμε καθημερινά χωρίς να το σκεφτούμε! Πόσα πράγματα κάνουμε ασυναίσθητα δηλαδή!
Για παράδειγμα παίζουμε με το στυλό μας συνομιλώντας με ένα συνεργάτη μας. Πηγαινοερχόμαστε ή ζωγραφίζουμε στο χαρτί μιλώντας στο τηλέφωνο. Παίζουμε με τα μαλλιά μας. Τρώμε γρήγορα χωρίς να ελέγχουμε την ποσότητα. Χρησιμοποιούμε μικρές φράσεις ή λέξεις συνεχώς όπως «εεε», «βασικά», «ξέρεις» κλπ. Δαγκώνουμε τα χείλη μας ή τρώμε τα… νύχια μας. Γιατί τα κάνουμε όλα αυτά; Λόγω νευρικότητας ή αμηχανίας. Μιμούμενοι φίλους ή μέλη της οικογένειάς μας. Επειδή χάνουμε τον αυτοέλεγχό μας.
Ασυναίσθητες είναι πολλές από τις βασικές λειτουργίες του σώματός μας: η αναπνοή, οι χτύποι τις καρδιάς μας. Ασυναίσθητα επίσης ο εγκέφαλός μας προστατεύει πολλές φορές από επικίνδυνες καταστάσεις, άσχημες σκέψεις και αρνητικά συναισθήματα, θυμάται αντιδράσεις σε διάφορα γεγονότα και ερεθίσματα.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις περισσότερες από τις ασυναίσθητες πράξεις και συνήθειες μας. Ειδικά εκείνες που δε μας ωφελούν ή που μπορεί να μη μας βοηθούν στην καθημερινότητά μας. Και για να γίνει αυτό χρειάζεται δουλειά. Ναι. Δουλειά με τον εαυτό μας και το…μυαλό μας! Κάτι που οι περισσότεροι αποφεύγουμε ή αναβάλουμε διαρκώς.
Sorry, the comment form is closed at this time.