Donut…Δεν είσαι καθαρόαιμος. Τα αισθήματά σου όμως είναι σπάνια και αυθεντικά.

29 Ιούλ Donut…Δεν είσαι καθαρόαιμος. Τα αισθήματά σου όμως είναι σπάνια και αυθεντικά.

Σε κοιτώ, με κοιτάς. Τι να σκέφτεσαι άραγε; Το βλέμμα σου φτάνει στην καρδιά μου κάποιες φορές. Ώρες ώρες δεν σε καταλαβαίνω. Βασικά πάντα. Υποθέτω. Απλά αφήνω το ένστικτό μου να με καθοδηγήσει. Έχω μάθει λίγο να υποθέτω σωστά. Ανάλογα με τη ζωηράδα στα μάτια σου. Τις κινήσεις σου. Τις κινήσεις της ουράς σου.
Είσαι καλό «παιδί» πια. Μεγάλωσες. Δεν είσαι πια ζωηρός. Δεν κάνεις πλέον ζημιές. Έχεις πρόγραμμα, καταλαβαίνεις πότε θέλω και πότε δε θέλω να παίξω μαζί σου. Πότε έχω όρεξη για χάδια. Πότε είμαι θυμωμένη και δε σηκώνω μύγα στο σπαθί μου. Ξέρεις να με κάνεις να υποκύπτω και να σου δίνω λιχουδιές ή να μοιράζομαι το φαγητό μου μαζί σου.
Το μόνο κακό είναι ότι είσαι λίγο φοβιτσιάρης. Ίσως είσαι διπλή προσωπικότητα, αφού κάποιες στιγμές είσαι άγριος φύλακας και άλλες πάλι τρέχεις να κρυφτείς σαν μωρό στο άκουσμα θορύβων ή βεγγαλικών. Σε αγαπάμε ακόμη κι όταν γεμίζεις χνούδια τον καναπέ. Όταν τα νυχάκια σου αφήνουν γρατζουνιές με κάθε σου «χάδι». Όταν κοντεύεις να βάλεις τη μουσούδα σου στα πιάτα μας. Αφού τα ματάκια σου κοιτάζουν όλο παράπονο και γλύκα, πως να μη σε αγαπάμε δηλαδή…
Είσαι το δεύτερο μωρό της οικογένειας. Το χαϊδεμένο. Με ξυπνάς χαράματα για να βγεις βόλτα. Ζηλεύεις και απαιτείς την προσοχή μας διαρκώς. Βγαίνεις και παίζεις σαν μικρό παιδί αφού τελειώσεις το φαγητό σου κι ύστερα απολαμβάνεις τον ύπνο σου. Λιώνεις και τρελαίνεσαι όταν γυρίζουμε σπίτι και μελαγχολείς όταν ετοιμάζουμε βαλίτσες.
Όσες φορές κι αν σε μάλωσα, εσύ είχες να δώσεις απλόχερα μόνο αγάπη και αφοσίωση. Ανιδιοτελής λατρεία και πίστη. Παράδειγμα προς μίμηση από ένα σκυλάκι από καταφύγιο. Δεν είσαι καθαρόαιμος. Δεν είσαι ράτσα. Τα αισθήματά σου όμως είναι σπάνια και αυθεντικά. Μακάρι όλοι γύρω μας, γνωστοί και άγνωστοι να σου έμοιαζαν.
Ντόνατ, Αντωνάκη, Ντονατέλειε (donut τέλειος), Τρελό αγόρι, Μαρουλίτο…σ’ αγαπώ! Δε μετάνιωσα τελικά που υιοθέτησα ένα τέτοιο πλασματάκι. Είναι καλύτερα να υιοθετούμε αντί να αγοράζουμε κατοικίδια. Και τα αδέσποτα έχουν ψυχή και τις περισσότερες φορές έχουν…ψυχούλα!