Αγάπη και μίσος

09 Νοέ Αγάπη και μίσος

Αναρωτηθήκατε ποτέ πόσο γειτνιάζουν οι δύο αυτές έννοιες; Σας διαβεβαιώ, πάρα πολύ! Η θεωρία μου είναι η εξής. Θεωρώ ότι το μίσος είναι μια ακραία και παθολογική εκδήλωση αγάπης πολλές φορές. Ή μάλλον μια αντίδραση σε κάποια μορφή αγάπης.

Ας πούμε ότι αγαπάς έναν άνθρωπο πολύ. Του δίνεις και την ψυχή σου. Ότι έχεις στην καρδιά σου. Και κάποια στιγμή, με μια αφορμή νιώθεις τα αισθήματά σου να αλλάζουν, να κάνουν στροφή 180 μοιρών. Η αγάπη μετατρέπεται σε ένα χείμαρρο. Ένα μείγμα θυμού, οργής, απογοήτευσης, θλίψης που μπορεί να αποκαλέσεις μίσος. Νομίζω ότι με ήρεμη και ώριμη σκέψη θα συνειδητοποιήσεις ότι αυτό που νιώθεις στην περίπτωση αυτή είναι μια έντονη, περίεργη, «αντίστροφη» αγάπη. Αυτή που πρόσφερες και σου επιστράφηκε πίσω γιατί ο αποδέκτης είτε δεν άντεχε είτε δεν μπόρεσε να κρατήσει και να ανταποδώσει.

Έτσι αν κάθε φορά που συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να προφέρει ή να σκέφτεται τη φράση «σε μισώ», προσπαθήσεις να αναλογιστείς, να συλλογιστείς και να φιλοσοφήσεις λίγο τι ακριβώς νιώθεις, θα βρεις πίσω από αυτό μια δόση αγάπης. Μισώ κάποιον που με πρόσβαλε. Πρόσβαλε πτυχές του εαυτού μου που εγώ αγαπώ. Μισώ εκείνους που προσπαθούν να με υπονομεύσουν στη δουλειά μου. Διότι αγαπώ τη δουλειά μου, την κάνω όσο πιο σωστά μπορώ κι εκείνοι μου βάζουν τρικλοποδιές. Μισώ το πράσινο χρώμα. Γιατί θεωρώ ότι δε μου πηγαίνει και μου χαλάει την εικόνα μου που αγαπώ.

Καταλήγω λοιπόν ότι εάν είμασταν όλοι λιγάκι ψυχολόγοι, λιγάκι φιλόσοφοι, το μίσος θα μπορούσε και να εξαλειφθεί. Θα μπορούσε να αντικατασταθεί με λίγη περισσότερη και πιο σωστή αγάπη. Όταν η κόρη μου ήταν μικρή, μας άρεσε να παίζουμε με τις λέξεις. Όπως όλα τα μικρά παιδάκια, όταν κάτι δεν της πήγαινε καλά ή δεν της έκανα κάποια χάρη, μου έλεγε «σε  μισώ». Κι εγώ της απαντούσα «σε ολόκληρο». Ο σκοπός μου ήταν να της δείξω ότι κι εγώ ένιωθα κάποιες φορές πχ απογοήτευση αλλά δε θα ένιωθα ποτέ κάτι… μισό, δηλαδή κάτι άσχημο, επειδή την αγαπώ και την αγαπώ «ολόκληρη». Και τα καλά και τα κακά της στοιχεία! Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεστε τον συλλογισμό μου.

Εάν όλοι μας αποδεχτούμε τους γύρω μας καθώς και κάθε στιγμή, κάθε περίσταση, κάθε συμπεριφορά με τα θετικά και τα αρνητικά της, τότε δε θα χρειάζεται να μισήσουμε κανέναν και τίποτα. Πιστέψτε με αξίζει τον κόπο.