04 Φεβ Χίλια συγνώμη
Προσπάθησα πολλές φορές να νιώσω τον πόνο, το θυμό, τη θλίψη, την απογοήτευση, την αγωνία, την απόγνωσή σου και να κάνω ότι καλύτερο μπορούσα για να βοηθήσω. Ήθελα να σταθώ πλάι σου και να σε πείσω ότι υπάρχει ελπίδα, υπάρχει θεραπεία για όλα όσα σε ταλαιπωρούν και σε βασανίζουν.
Υπήρξαν φορές που νιώσαμε ότι νικήσαμε μια σημαντική μάχη. Κι άλλες φορές που νικηθήκαμε και σε έχανα μέσα από τα χέρια μου. Ακόμη και τότε, προσπαθούσα να κρυφτώ πίσω από το χαμόγελό μου για να μην προδοθώ. Για να μην μπορέσεις να διαβάσεις την δική μου αγωνία και τον φόβο που με κυρίευαν καθώς ένιωθα να πλησιάζει το τέλος και να μην έχω άλλα όπλα να παλέψω για σένα. Για τη ζωή. Το αυτονόητο που μια λέξη τόλμησε να σου στερήσει. “Καρκίνος”…
Χίλια συγνώμη! Έκανα τα αδύνατα δυνατά. Και θα συνεχίσω να παλεύω όποτε χρειαστεί, όποτε μου ζητηθεί, γιατί υπάρχουν πολλές μάχες που είμαι βέβαιη ότι μπορούν να κερδηθούν. Ο πόλεμος συνεχίζεται και ξέρουμε ότι οι μαχητές πρέπει να έχουν το κεφάλι ψηλά. Θα νικήσουμε οριστικά κάποτε. Σου το υπόσχομαι!
Sorry, the comment form is closed at this time.