“Τρώγοντας” τις ζωές των άλλων δε χορταίνεις

07 Μάι “Τρώγοντας” τις ζωές των άλλων δε χορταίνεις

Ένα κοινωνικό φαινόμενο που βιώνουμε πλέον αρκετοί είναι η απομόνωση. Αδειάζουν οι ζωές μας και γεμίζουν οι πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Θεωρούμε δύσκολο να κάνουμε πραγματικούς φίλους. Να συναναστραφούμε με τους ανθρώπους γύρω μας, να έχουμε προσωπική και ουσιαστική επαφή. Ίσως επειδή, στην εποχή του “φαίνεσθαι”, προτιμούμε να κρυβόμαστε πίσω από μια οθόνη. Νιώθουμε ασφάλεια, ακόμη κι αν με τον τρόπο αυτό η έκθεσή μας ενέχει πολύ περισσότερους κινδύνους.

Το ίδιο διδάσκουμε, κατά κάποιον τρόπο, και στα παιδιά μας. Δεν έχουμε ή δεν διαθέτουμε τον απαιτούμενο χρόνο για να τα πάμε να παίξουν με τους φίλους τους. Τα “προστατεύουμε” κρατώντας τα κλεισμένα στους τέσσερις τοίχους και τα απασχολούμε με ηλεκτρονικά παιχνίδια, κινητά τηλέφωνα και υπολογιστές. Έτσι ώστε να περνούν τις ώρες τους πιο ήσυχα και να είμαστε σε θέση να κάνουμε τις δουλειές μας.

Κι εμείς; Αφιερώνουμε μεγάλο μέρος της ημέρας μας σε μια διαδικτυακή παρέα, ουσιαστικά “τρώγοντας” τις ζωές των άλλων. Σε παροτρύνω να σκεφτείς αν “χορταίνεις” έτσι. Νιώθεις ικανοποίηση στο τέλος της ημέρας; Οι διαδικτυακοί σου φίλοι σου δίνουν χαρά; Σε κάνουν να νιώθεις ότι μπορείς να τους εμπιστευτείς; Ότι μπορείς να είσαι ο εαυτός σου μαζί τους και να στηριχθείς επάνω τους σε μια στιγμή ανάγκης; Πόση μοναξιά και εικονική πραγματικότητα χωράει στον περιορισμένο χρόνο που έχουμε διαθέσιμο στη γη;

Είμαστε πλασμένοι για να είμαστε κοινωνικοί. Να μιλάμε, να εκφράζουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας μέσω της ανθρώπινης επαφής κι όχι με emoji – comment – like – dislike. Ο φόβος και η ανασφάλεια μας κρατούν δέσμιους πίσω από τις οθόνες άραγε; ‘Η το συμφέρον ορισμένων, που μας προτιμούν τηλεκατευθυνόμενα ρομποτάκια αντί για σκεπτόμενους και κοινωνικά ενεργούς ανθρώπους;

Η ζωή είναι real time και όχι virtual reality. Είναι εδώ. και είμαστε παρόντες για να ζήσουμε τη δική μας ζωή. Χρειαζόμαστε τους ανθρώπους δίπλα μας κι όχι αποτυπωμένους στις δικές τους στιγμές, σε φωτογραφίες, μέσα από φίλτρα και επεξεργασία. Οι στιγμές μας είναι για να τις απολαμβάνουμε σε πραγματικό χρόνο, με όσους επιλέγουμε να είναι συνοδοιπόροι μας. Τα συναισθήματα αξίζουν να απελευθερώνονται και να φροντίζονται. Είμαστε πεινασμένοι για βόλτες, συζητήσεις, αγκαλιές ή ακόμη και καβγαδάκια.

Ναι, αυτή είναι η ζωή. Τι λες; Αξίζει να τη διεκδικήσουμε; Από ποιον; Μα από τον ίδιο μας τον εαυτό πρωτίστως. Ας επαναπροσδιορίσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες και ας ξανασχεδιάσουμε την κάθε μας ημέρα!