Συνήθεια: Μια απίστευτα βολική λέξη που όμως δεν μας δίνει…φόρα να πάμε παρακάτω.

21 Μαρ Συνήθεια: Μια απίστευτα βολική λέξη που όμως δεν μας δίνει…φόρα να πάμε παρακάτω.

Μια απίστευτα βολική λέξη που προσφέρει αίσθημα σιγουριάς και ασφάλειας έστω κι αν δεν οδηγεί πάντοτε σε θετικά, επιθυμητά αποτελέσματα. Η συνήθεια. Μια σκέψη, μια πράξη, μια ακολουθία, μια συνάρτηση, μια νοοτροπία, ένας δρόμος, ένας τρόπος ζωής.
Πολύ συχνά συλλαμβάνω τον εαυτό μου να ακολουθεί ασυνείδητα ή μάλλον πολύ συνειδητά μια τέτοια συνήθεια. Μου αρέσει να γνωρίζω εκ των προτέρων αυτή την σχέση πράξης και αναμενόμενου αποτελέσματος, δράσης-αντίδρασης. Αγαπώ, όπως οι περισσότεροι, την πεπατημένη. Διότι διατηρεί την ηρεμία μου, μειώνει το άγχος μου και ελαχιστοποιεί την αγωνία για το αβέβαιο, το διαφορετικό.
Μα όλα όσα μόλις είπα δεν είναι συνυφασμένα με την στασιμότητα; Την ρουτίνα; Την μονοτονία και την αδράνεια; Δεν είμαι έτσι. Δε θέλω να είμαι έτσι. Ναι, φοβάμαι το νέο και άγνωστο. Ναι, με βολεύει η συνηθισμένη μου θέση στον καναπέ. Ναι, με χαϊδεύει απαλά και με καθησυχάζει η μελωδία που έμαθα να σιγοτραγουδώ. Αλλά κοντεύω να αποκοιμηθώ χάνοντας τόση…ζωή.
Ξέρετε η συνήθεια δε σου δίνει …φόρα να πας παρακάτω. Το ένιωσα πολλές φορές τον περασμένο χρόνο. Έσπασα τις αλυσίδες που με κρατούσαν καθηλωμένη. Έλυσα τα σχοινιά που με κρατούσαν δεμένη σαν μαριονέτα. Όσο κι αν έτρεμαν τα πόδια μου, όσο κι αν χόρευε η καρδιά μου, δεν το μετάνιωσα. Μια απόφαση είναι. Μια στιγμή θέλει. Εκεί που πάει να σε βουλιάξει η συνήθεια, θέλει μια βαθιά ανάσα, ίσα να φτάσει για να βγεις στην επιφάνεια και να εισπνεύσεις αέρα αλλαγής.
Όποια απόφαση πάρεις σήμερα μην την αφήνεις στη σκέψη. Οι πράξεις μας πάνε παρακάτω. Η καλή πρόθεση μόνο δεν φτάνει. Αν δεν ξεβολευτείς κι αν δεν φωνάξεις «φτάνει», αν δεν σηκωθείς τώρα κι αν δεν βάλεις στην πλάτη σου φτερά, δεν θα το κάνει κανείς για σένα. Δυστυχώς ή ευτυχώς εμείς είμαστε. Ο καθένας για τον εαυτό του και την πρόοδό του. Για τη δική του ζωή!