Πάμε να κάνουμε ένα λάθος ;

29 Απρ Πάμε να κάνουμε ένα λάθος ;

Όταν έχω χρόνο, μου αρέσει να κλείνω τα μάτια και να σκέφτομαι. Να κάνω μικρές αναδρομές. Μικρούς απολογισμούς. Να σκαλίζω μπαούλα αναμνήσεων. Προσπαθώ να δω με μια δεύτερη ματιά τα λάθη και τα σωστά. Δεν είναι πάντα ευχάριστη διαδικασία. Αλλά σκέφτομαι ότι αξίζει γιατί απλά μπορώ κάτι να μάθω, κάτι να αποκομίσω από όλα αυτά.
Νομίζω ποτέ κανείς δεν είπε στον εαυτό του: «Πάμε να κάνουμε ένα λάθος;». Προφανώς την κάθε ενέργειά μας, την κάθε απόφασή μας, την θεωρούσαμε σωστή τη δεδομένη στιγμή, με βάση τις γνώσεις, τις ανάγκες και τις εμπειρίες μας. Σωστά; Ίσως κάποτε κάνουμε πράγματα για τα οποία έχουμε αμφιβολίες ή μετανιώνουμε μετά αλλά δε γίνεται αλλιώς.
Η αλήθεια είναι ότι έχω συλλάβει τον εαυτό μου πολλές φορές να έχει αναλάβει τον ρόλο του δικαστή και του τιμωρού. Αυτό προσπαθώ σιγά σιγά να το ελέγξω βέβαια. Υπάρχουν στιγμές που το μυαλό μου σκοτεινιάζει, το σύννεφο φορτίζεται και αρχίζουν οι κεραυνοί της αποτυχίας. Καταστρέφουν την ψυχολογία μου, τη διάθεσή μου, την ενέργεια μου.
Αποτυχία; Τι σημαίνει αποτυχία; Μήπως να αλλάξουμε τη λέξη αυτή; Φανταστείτε! Να πω στον εαυτό μου: «Είσαι αποτυχημένη.» Αμέσως έχω σβήσει κάθε φλόγα αυτοεκτίμησης, αυτοπεποίθησης, προσπάθειας, δημιουργικότητας κλπ κλπ. Αν όμως αντί αυτού θεωρούσα την αποτυχία ως μια εμπειρία που μου δίδαξε κάτι; Ααα! Αμέσως νιώθω διαφορετικά! Αυτό είναι!
Κάντε λοιπόν άφοβα αυτοκριτική. Εντοπίστε τα… μοιραία λάθη, τα στραβοπατήματα, τις…βλακείες του παρελθόντος. Και μετά ψάξτε για το δίδαγμα, το μάθημα που πήρατε ή θα έπρεπε να πάρετε από αυτά. Έτσι θα «τακτοποιηθεί» το πρόβλημα, θα ησυχάσει εκείνος ο διαβολάκος που στέκεται από πάνω σας και καραδοκεί να βάλει σπιουνιές και να σπείρει κακά ζιζάνια. Επιτέλους, δεν είμαστε δα και εγκληματίες. Άνθρωποι είμαστε. Και τα λάθη είναι ανθρώπινα.