Μεγαλώνω…

18 Φεβ Μεγαλώνω…

Στην πορεία του χρόνου, ζώντας σε ένα κόσμο με πολλές πληροφορίες, πολλές αποχρώσεις, πολλές αλληλεπιδράσεις , μαθαίνεις να εκτιμάς την απλότητα. Αρχίζεις να βρίσκεις ενδιαφέρουσα μια γραμμή στο πρόσωπο του αγαπημένου σου. Να απασχολείς το μυαλό σου με απλές εξισώσεις. Να αγαπάς πραγματικά την απόλυτη ησυχία ή να λατρεύεις έναν μονότονο ήχο που μπορεί να συνοδεύει ευγενικά τις σκέψεις σου.
Τότε, κάνοντας μια μικρή, απαραίτητη ενδοσκόπηση, ομολογείς: «Μεγαλώνω…». Όχι. Δεν μετανιώνεις. Δε λυπάσαι. Δε βαρυγκωμάς. Απλά, πολύ απλά νιώθεις ευγνωμοσύνη για όσα αξιώθηκες να κάνεις κι όσα έχεις καταφέρει σε αυτή την διαδρομή. Και διαπιστώνεις ότι έχεις την τύχη να ζεις και να επιβιώνεις με επιτυχία, κάτι που δεν είναι καθόλου δεδομένο και προδιαγεγραμμένο.
Ξέρετε κάτι; Χωρίς εγωισμό, θέλω να ζητήσω κάτι. Το δικαιούμαι πιστεύω (κι εσείς το ίδιο). Θέλω όσοι είναι γύρω μου να είναι επειδή θέλουν. Δε θέλω χάρες. Δεν τις έχω ανάγκη. Σκεφτείτε το λίγο. Ούτε κι εσείς. Είστε αρκετοί για τους εαυτούς σας. Δε θέλω επίσης να παίζω ούτε έναν τόσο δα μικρό ρόλο σε κανένα θέατρο σκιών . Δε με ενδιαφέρει. Ούτε κι εσάς. Είμαι βέβαιη. Η βαβούρα όσων μας τριγυρίζουν χωρίς να έχουν κάτι να μας πουν ή μιλώντας δυνατά και ακατάπαυστα για να κερδίσουν ανούσια και προσωρινά τις εντυπώσεις, είναι απλά ένα βουητό που δεν εξυπηρετεί σε τίποτα. Καταναλώνει την πολύτιμη ενέργειά μας όχι μόνο για να το αντέξουμε αλλά και για να ξεπεράσουμε στη συνέχεια την υποκρισία που μας πληγώνει.
Οπότε θέλω να θέλεις να είσαι συνεργάτης μου, γνωστός μου, φίλος μου, σύντροφός μου. Και να θέλεις επειδή είμαι εγώ. Επειδή σου αρέσει αυτό που είμαι. Όχι επειδή φαντάζεσαι ότι είμαι κάτι άλλο, όχι γιατί έχω κάτι που θέλεις να κερδίσεις, όχι γιατί είμαι ένα ενδιάμεσο σκαλοπάτι που θα σε οδηγήσει εκεί που στοχεύεις. Γενικά θέλω ηρεμία. Λακωνική, ουσιαστική επικοινωνία και θετική ενέργεια.
Αν δεν μπορείς ή δε θέλεις, λυπάμαι. Θα πρέπει να σε αφήσω εδώ. Καλή συνέχεια σε ότι κι αν κάνεις.