20 Μάι Μα που χαζεύει το ταίρι μου και άργησε;
Πιστεύετε κι εσείς ότι για τον καθένα μας υπάρχει ένα ταίρι πάνω στη γη; Εγώ είμαι βέβαιη. Βεβαίως πολλοί αναρωτιούνται γιατί δεν το βρίσκουν ή γιατί παιδεύονται τόσο πολύ, πληγώνονται τόσο πολύ, απογοητεύονται τόσο πολύ πριν να βρουν τον άνθρωπό τους. Οι λόγοι είναι πολλοί. Και όχι πάντα απολύτως κατανοητοί και αποδεκτοί.
Είναι σίγουρο ότι όσο κι αν πετύχουμε στις σπουδές μας, στην σταδιοδρομία μας , στα οικονομικά μας κλπ, αν δεν βρούμε τον κατάλληλο σύντροφο, οι περισσότεροι νιώθουμε …μισοί. Τα έχουμε ξανασυζητήσει εξάλλου για το άλλο μας μισό ή το άλλο μας ολόκληρο. Είναι γεγονός πάντως ότι αν δεν τακτοποιήσουμε την προσωπική μας ζωή είναι δύσκολο να ολοκληρώσουμε την ευτυχία μας.
Πολύ συχνά, εκείνοι που θεωρούν ότι δεν μπορούν να βρουν τον κατάλληλο σύντροφο απομονώνονται και περιμένουν ότι θα τους ανακαλύψει ο ιδανικός, ο ένας και μοναδικός. Όμως όταν κανείς δε δείχνει τον εαυτό του προς τα έξω και κλείνεται, πως θα έχουν ευκαιρία να τον γνωρίσουν, να τον εκτιμήσουν, να τον ερωτευτούν, ενδεχομένως, και να τον αγαπήσουν; Χρειάζεται μια προσπάθεια για να μπορέσει κάποιος να αναγνωρίσει τα προτερήματά μας και να μας προσεγγίσει. Πως να το κάνουμε.
Ορισμένοι επιλέγουμε έναν σύντροφο παρορμητικά, χωρίς να εξετάσουμε αν ταιριάζουμε ή αν υπάρχουν οι σωστές προϋποθέσεις και καταλήγουμε αργά ή γρήγορα να ανακαλύπτουμε ότι κάναμε λάθος επιλογή! Μπορεί να είμαστε αισιόδοξοι, υποχωρητικοί και να συμβιβαζόμαστε εύκολα αλλά ας μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, τουλάχιστον όχι τόσο εύκολα, και πιθανότατα να μην θέλουν να αλλάξουν. Άρα το πιο πιθανό στις περιπτώσεις αυτές είναι να αρχίσουν οι καυγάδες, οι κόντρες και να επέλθει ο χωρισμός. Ακολουθεί η απογοήτευση και κάποιος πληγώνεται αναπόφευκτα.
Άλλες φορές πάλι μπορεί η έλλειψη αυτοπεποίθησης και το αίσθημα ανασφάλειας να μας αποτρέπει από το να πάρουμε το ρίσκο να δημιουργήσουμε μια σχέση, με τον φόβο της απόρριψης. Η έλλειψη αυτοπεποίθησης όμως μπορεί να λειτουργεί και διαφορετικά σε κάποια άτομα τα οποία φοβούνται να μείνουν μόνα τους και μπαινοβγαίνουν σε λάθος σχέσεις έχοντας έντονη ανάγκη επιβεβαίωσης και αγάπης από τους άλλους. Τις περισσότερες φορές αυτό πηγάζει από κάποια λανθασμένα πρότυπα που είχαν από το οικογενειακό περιβάλλον.
Εδώ θα μιλήσω και για μια άλλη κατηγορία ανθρώπων. Για εκείνους που έχουν έχουν χτίσει ένα ισχυρό ψυχολογικό πλαίσιο. Που νιώθουν ότι δεν έχουν ανάγκη από κάποια δέσμευση σε σχέση. Κι αυτό είναι πλήρως κατανοητό και αποδεκτό εφόσον όντως ισχύει και δεν αποτελεί μια δικαιολογία για την «άστατη» ζωή τους. Όλα είναι μια άποψη!
Η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις είναι ένα κεφάλαιο μεγάλο και δύσκολο, που δεν καλύπτεται μέσα σε λίγες γραμμές. Από τη μια είναι ο φόβος της μοναξιάς, από την άλλη ο φόβος της αποτυχίας. Πώς θα βρει κανείς το ταίρι του τελικά; Πως θα εμπιστευτεί, πως θα αφεθεί και πως θα ανακαλύψει τον άνθρωπο που προορίζεται για εκείνον; Καλό θα είναι πιστεύω να καταλήξει πρώτα μέσα του. Να συνειδητοποιήσει τις προσδοκίες του και να καταλάβει ότι πρέπει να είναι αληθινός, να δίνει στους γύρω του τα σωστά μηνύματα και να είναι διατεθειμένος να δημιουργήσει σχέσεις βασισμένες στον αμοιβαίο σεβασμό και την αλληλοκατανόηση.
Μια φίλη μου είπε κάποια στιγμή: «Μα που χαζεύει το ταίρι μου και άργησε; Γιατί δεν έρχεται πια;». Μήπως τελικά δε χαζεύει το ταίρι σας αλλά εσείς δεν του δείχνετε τον σωστό δρόμο και δεν του στέλνετε τα σωστά…vibes;
Sorry, the comment form is closed at this time.