Επαγγελματίες υπάρχουν πολλοί. Είναι όμως κατ΄ ευφημισμό ή κατ΄ ουσία ;

13 Μάι Επαγγελματίες υπάρχουν πολλοί. Είναι όμως κατ΄ ευφημισμό ή κατ΄ ουσία ;

Επαγγελματισμός… πολλοί μιλάνε γι΄αυτόν τελευταία. Πολλοί ισχυρίζονται ότι τους διέπει, κορδώνονται και καυχώνται. Ο καθένας τον ορίζει όπως νομίζει ή όπως τον βολεύει. Τι σημαίνει ο όρος αυτός τελικά; Σύμφωνα με τον ορισμό του είναι η συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται από συνέπεια, συστηματικότητα, υπευθυνότητα και σοβαρότητα για την άσκηση κάποιου επαγγέλματος ή για την εκτέλεση μιας εργασίας. Με άλλα λόγια η τήρηση ενός ηθικού, δεοντολογικού και επαγγελματικoύ κώδικα. Ο Frank Tyger είχε πει για τον επαγγελματισμό: «Επαγγελματισμός είναι να ξέρεις πώς να το κάνεις, πότε να το κάνεις και να το κάνεις». Ποιος θεωρείται λοιπόν επαγγελματίας (professional);
Πρώτο και σημαντικότερο χαρακτηριστικό θα πρέπει να είναι οι εξειδικευμένες γνώσεις. Ο καλός επαγγελματίας φροντίζει να αναπτύσσει και να βελτιώνει τις δεξιότητές του για το αντικείμενο του, να εκπαιδεύεται συνεχώς και να αναβαθμίζει τις γνώσεις του με συνέδρια, σεμινάρια, εκπαιδεύσεις και πιστοποιήσεις.
Πάντοτε είναι στην ώρα του και διαχειρίζεται σωστά τον χρόνο του. Δεν καθυστερεί στα meetings, έχει πολύ καλή αίσθηση και διαχείριση του χρόνου, χαρακτηριστικά που δίνουν την καλύτερη εντύπωση στους προϊσταμένους και στους υφισταμένους του. Αποδεικνύει ότι η εργασία αποτελεί προτεραιότητα γι΄αυτόν.
Κάθε εργασία απαιτεί συνήθως έναν συγκεκριμένο κώδικα ενδυμασίας και ο σωστός επαγγελματίας φροντίζει να τηρεί τον συγκεκριμένο κώδικα. Τα καθαρά, περιποιημένα και σιδερωμένα ρούχα, η προσεγμένη εμφάνιση, αποδεικνύουν τη σοβαρότητα με την οποία ο κάθε επαγγελματίας αντιμετωπίζει την εργασία του.
Ένας επαγγελματίας δεν ασχολείται ποτέ με κουτσομπολιά, ιδιαίτερα στον χώρο εργασίας και φυσικά ποτέ μπροστά σε πελάτες. Κι αυτό γιατί δεν ωφελεί κανέναν, δεν έχει να προσδώσει κάτι, ενώ τον αποπροσανατολίζει και τον αποσυντονίζει από τον εκάστοτε στόχο του και βέβαια κοστίζει στη φήμη και την αξιοπιστία του.
Η ειλικρίνεια και η ακεραιότητα πρέπει οπωσδήποτε να χαρακτηρίζουν έναν καλό επαγγελματία, διότι εμπνέουν εμπιστοσύνη και ενισχύουν την αξιοπιστία του. Ο λόγος ενός επαγγελματία είναι συμβόλαιο ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα δυσκολευτεί πολύ για να πετύχει ότι υπόσχεται.
Τα προσωπικά ή οικογενειακά προβλήματα μένουν εκτός όταν ξεκινάει η δουλειά και ο επαγγελματίας συγκεντρώνεται στην εκτέλεση των καθηκόντων του με υπευθυνότητα και αφοσίωση, εστιάζοντας στους στόχους του.
Η υπευθυνότητα είναι βασικό χαρακτηριστικό ενός επαγγελματία, ο οποίος αναγνωρίζει και τα λάθη του, τα παραδέχεται, προσπαθεί να μην τα επαναλάβει και αναζητά λύσεις. Οι δικαιολογίες και η μετάθεση ευθυνών δεν είναι στην ατζέντα του ποτέ.
Η ευγένεια, ακόμη και κάτω από συνθήκες πίεσης, είναι σημαντικό χάρισμα ενός καλού επαγγελματία. Η επιθετική συμπεριφορά, η έλλειψη ψυχραιμίας και σεβασμού αντίθετα αποδεικνύουν έλλειψη αυτοκυριαρχίας, χαμηλή αυτοεκτίμηση και καταστρέφουν το «image» του.
Άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό του σωστού επαγγελματία είναι ότι σέβεται τους ανταγωνιστές του, δεν τους κατηγορεί και δεν προβαίνει σε αρνητική κριτική προσπαθώντας να τους μειώσει αλλά προσπαθεί να προβάλει και να εξελίξει τις δικές του ικανότητες και αξίες.
Αν λοιπόν θέλει κάποιος όχι μόνο να λέγεται αλλά και να είναι κατ΄ουσίαν επαγγελματίας, καλό θα είναι να έχει υιοθετήσει τα περισσότερα από τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά. Ας μην ξεχνάμε φυσικά ότι ο ηθικός κώδικας του επαγγελματισμού χτίζεται βασισμένος στις ηθικές αρετές του ανθρώπου και εάν κάποιος δεν τις διαθέτει ή δεν τις υποστηρίζει, μπορεί να αυτοαποκαλείται επαγγελματίας αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα αναγνωρίζεται ως επαγγελματίας!
Τέλος να μην ξεχάσω να αναφέρω ότι επαγγελματισμός χρειάζεται σε κάθε δουλειά ή…ρόλο ζωής. Ακόμη και στις δουλειές του σπιτιού, την μητρότητα, την πατρότητα, την αποκομιδή των σκυβάλων, τις κηπουρικές ή τεχνικές εργασίες, την εργασία μέσω διαδικτύου κλπ κλπ. Τι νομίζατε δηλαδή…