Δεν είμαστε όλες μας «πριγκίπισσες», αλλά ποιος νοιάζεται…

27 Μάι Δεν είμαστε όλες μας «πριγκίπισσες», αλλά ποιος νοιάζεται…

Από μικρές όλες μας μεγαλώσαμε λίγο πολύ με μια ιδέα, μια πεποίθηση ότι είμαστε πριγκίπισσες! Ντυθήκαμε πριγκίπισσες με υπέροχες αποκριάτικες στολές, φορέσαμε το στέμμα μας και αγαπήσαμε το είδωλό μας στον καθρέφτη… μπορώ να πω ότι τότε δεν σκεφτόμουν τόσο την ομορφιά σε αυτή την εικόνα μου, όσο το μεγαλείο της πριγκιπικής μου υπόστασης.
Μεγαλώνοντας, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι δεν είμαστε όλα τα κοριτσάκια το ίδιο όμορφα. Αλλά είχαμε λίγα παραπάνω κιλάκια άλλα είμασταν «φτερό στον άνεμο» με καλαμάκια για πόδια και σίγουρα δεν είχαμε όλα ξανθά μαλλιά και γαλάζια ή πράσινα μάτια και αγγελικό προσωπάκι.
Αρχίσαμε να διαβάζουμε περιοδικά, να βομβαρδιζόμαστε από φωτογραφίες, διαφημίσεις, συμβουλές ομορφιάς. Αν θέλεις να γίνεις πριγκίπισσα πρέπει να δοκιμάσεις την τάδε μάσκα, να βάλεις εκείνο το υπέροχο make up, να χρησιμοποιήσεις την πολλά υποσχόμενη καινούργια μάσκαρα, να κάνεις την επαναστατική θεραπεία κυτταρίτιδας σε συνδυασμό με εκείνη την καταπληκτική δίαιτα express. Άρα πρέπει να ξοδέψεις μια περιουσία ελπίζοντας ότι θα μοιάζεις στα λανθασμένα πρότυπα που προβάλλονται παντού δηλαδή.
Δοκιμάζουμε λοιπόν όλα αυτά, παρακολουθούμε τη ζωή των ηθοποιών, των μοντέλων, θαυμάζουμε τις φωτογραφίες τους και την «παραμυθένια» καθημερινότητά τους στο Facebook, Ιnstagram. Σε τι ποσοστό είναι όλα αυτά αληθινά άραγε; Αν δηλαδή αφαιρέσεις το photoshop, το μακιγιάζ, τις στημένες φωτογραφίες και ούτω καθεξής. Άραγε τι κρύβεται στις ψυχές όλων αυτών των ανθρώπων; Τι χαρακτήρα έχουν και πως συμπεριφέρονται πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας; Τα έχετε σκεφτεί ποτέ;
Αναρωτιέμαι αν η εξωτερική ομορφιά από μόνη της μπορεί να δώσει τον τίτλο της πριγκίπισσας σε κάποια γυναίκα, ακόμη και αν αυτή υποστεί 500 πλαστικές επεμβάσεις και αφεθεί στα χέρια των μακιγιέρ, κομμωτών κλπ. Και αυτό δεν το είπε κανείς σε καμιά μας. Η αλήθεια είναι μια. Πριγκίπισσα είναι μια ευγενική ύπαρξη, καλλιεργημένη, μορφωμένη που λάμπει επειδή το φως πηγάζει από μέσα της. Ακόμη και χωρίς τα λαμπερά ρούχα και το στέμμα δεν παύει να είναι πριγκίπισσα.
Πως όμως να βασιστεί μια ολόκληρη, τόσο κερδοφόρα επιχείρηση στην μόρφωση και στην καλλιέργεια του εσωτερικού μας κόσμου; Δε θα απέδιδε ποτέ όσο η βιομηχανία της ομορφιάς. Κι όμως. Μπορεί να μην είμαστε όλες μας πριγκίπισσες με την σύγχρονη έννοια της αψεγάδιαστης, πορσελάνινης κούκλας με τις τέλειες αναλογίες, αλλά ποιος νοιάζεται; Μήπως αυτό θα εξαγοράσει την ευτυχία μας;