Γράμμα σε εκείνη…

25 Νοέ Γράμμα σε εκείνη…

Αγαπημένη…

Μη νομίζεις ότι δεν ξέρω. Ότι δεν καταλαβαίνω ή δε νιώθω. Αλλά πολλές φορές πιστεύεις αυτό που βλέπεις, ή καλύτερα αυτό που σου δείχνουν, και το αποδέχεσαι. Μια εικόνα που εξιδανικεύεται και προβάλλεται επειδή έτσι πρέπει. Για να φαινόμαστε καλά και να γινόμαστε αποδεκτοί από τον κοινωνικό μας περίγυρο. Για να είναι καλά οι γύρω μας.

Το σώμα πονάει, υποφέρει, γιατρεύεται. Η ψυχή όμως σπαράζει, δακρύζει ασταμάτητα, θυμάται για πάντα. Ποιος είπε ότι κακοποίηση σημαίνει μόνο σωματική βία; Μώλωπες και πληγές; Τα μεγαλύτερα τραύματα, εκείνα που αφήνουν ανίατο πόνο και ανεξίτηλα σημάδια, προκαλούνται από τη λεκτική βία και την «ψυχική» κακοποίηση. Τον ψυχολογικό χειρισμό, εκβιασμό, πόλεμο. Οι ρόλοι σε αυτό το έργο είναι γνωστοί. Έχουν παιχτεί άπειρες φορές. Μπορώ να σου τους περιγράψω.

Εκείνος που δεν είπε ποτέ έναν καλό λόγο, μια όμορφη λέξη, που δεν αναγνώρισε ποτέ τίποτα, που μόνο ζητούσε και δεν έδινε, που χειριζόταν κάθε αδυναμία της προς όφελός του. Εκείνος ο αλάνθαστος που έκρινε και κατέκρινε διαρκώς δημιουργώντας απίστευτες ανασφάλειες. Εκείνος που επιβεβαίωνε την δύναμή του πατώντας πάνω στην αξιοπρέπεια και την αυτοπεποίθησή της.

Κι εκείνη που δέχτηκε αυτή τη συμπεριφορά σιγά σιγά και υπέμενε σιωπηλά, παθητικά. Που πίστεψε ότι δεν άξιζε τίποτε και αρκέστηκε στην τιμωρία και την ταπείνωση. Εκείνη που δεν μπόρεσε ή δε θέλησε να μιλήσει. Γιατί η κοινωνία την έχρησε θύμα με ευθύνες θύτη. Φοβήθηκε. Πόνεσε. Έκλαψε. Άδειασε. Μαζεύτηκε στη σκοτεινή της γωνιά σαν πληγωμένο ζώο. Ούτε μια ηλιαχτίδα δεν έφτασε πάνω της να τη ζεστάνει. Τις απέφευγε βλέπεις για να μη φανούν τα σημάδια. Εκείνα όμως μέσα της δε θα μπορέσει να τα κρύψει και να τα θεραπεύσει ποτέ…

Καμία γυναίκα δε γεννήθηκε προορισμένη να δέχεται οποιαδήποτε μορφή κακοποίησης. Όλες έχουμε μοναδική προσωπικότητα. Υπέροχα μυαλά, πουπουλένιες καρδιές και πανέμορφα σώματα ανεξαρτήτως φυλής, ηλικίας, κοινωνικής θέσης.

Αξίζουμε αγάπη, σεβασμό, κατανόηση, στοργή, αναγνώριση. Θέλουμε δίπλα μας ανθρώπους αληθινούς, υποστηρικτικούς, συνοδοιπόρους σε κάθε μας βήμα. Η βία, σωματική ή λεκτική, θα πρέπει να ανήκει στο παρελθόν. Μην ανέχεσαι! Δεν υπάρχει παράσημο γι΄αυτό. Πίστεψε σε εσένα. Αποτίναξε το σκοτεινό πέπλο που σε σκεπάζει.

Η ζωή είναι όμορφη. Μπορεί ακόμη να σου χαμογελάσει. Το δικαιούσαι. Και θα το κάνει όταν βρεις τη δύναμη να υψώσεις το ανάστημά σου. Μπορείς και πρέπει να αρνηθείς το ρόλο του θύματος, του αφανή ήρωα που κρύβεται και βάζει την ψυχή του και το σώμα του υποθήκη για την ευτυχία των άλλων. Mίλησε. Αντέδρασε. Σε αγαπώ και είμαι μαζί σου, δίπλα σου.