Αχ αυτές οι συνάψεις

22 Νοέ Αχ αυτές οι συνάψεις

Γνωστό σκηνικό… βρε καλώς τα παιδιά… Χαχα! Deja vu!! Έρχεται η μικρή με ύφος και περπάτημα «βαριέμαι που ζω». Την καλωσορίζω στην κουζίνα και συνεχίζω ανέμελη τις δουλειές μου.

• «Μάνυυυ…» ( έτσι με λέει και κάνω εγώ το συνειρμό και φέρνω στο νου μου εκείνο το τεράστιο ζώο στο ice age, μαμούθ νομίζω ήταν. Mα είμαι τόσο χοντρή πια;;;)
• «Παρακαλώ…»

Και αρχίζει το ποιηματάκι… «Βαριέμαι. Τι να κάνω τώρα;» κλπ κλπ.

Κι αφού προτείνω και αρνείται, προτείνω και αρνείται, συνεχίζω αλλάζοντας θέμα και μιλώντας περί ανέμων και υδάτων. Σκουπίζω τον πάγκο και τσουπ εμφανίζεται με αστείες γκριμάτσες μπροστά μου. Πάω στην αποθήκη και πετιέται με χορευτικές φιγούρες. Πολλή πλάκα!

Και αρχίζω τη θεωρία μου για τις…συνάψεις!! Εγκέφαλος παιδί μου. Τι να σου κάνει κι αυτός χειμώνα καλοκαίρι; «Κάτι έχουν οι συνάψεις σου πάλι. Βραχυκυκλώθηκαν.» Και μετά άντε να εξηγήσω τι είναι αυτές οι συνάψεις. Ανατομία, φυσιολογία, νευρολογία. Που να σου εξηγώ και τι να καταλάβεις δηλαδή. Τόσο πολύπλοκα όντα που είμαστε…

Οι νευρώνες του εγκεφάλου μας λοιπόν, επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω συνδέσεων που ονομάζονται συνάψεις και αυτές οι διαδρομές επικοινωνίας μπορούν να αναγεννιούνται και να βελτιώνονται σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Κάθε φορά που αποκτούν μια νέα γνώση (μέσω της επαναλαμβανόμενης πρακτικής), η επικοινωνία ή η συναπτική διαβίβαση μεταξύ των νευρώνων που συμμετέχουν ενισχύεται. Μια καλύτερη επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων σημαίνει ότι τα ηλεκτρικά σήματα ταξιδεύουν πιο αποτελεσματικά!!

Μια είναι η ουσία. Το μυαλουδάκι μας κάποιες φορές κολλάει. Είτε λόγω υπερφόρτωσης είτε λόγω τεμπελιάς. Εκεί χρειάζεται λίγη τρέλα. Μια ανάσα χαλάρωσης. Μια παύση. Υπάρχουν όμως και μυαλά που δεν αντέχουν στο…ρελαντί! Θέλουν δράση, εναλλαγές, απασχόληση, δημιουργία. Οι συνάψεις παίρνουν φωτιά και οι εντολές γίνονται πράξεις που προσφέρουν χαρά, ευχαρίστηση.

Αυτά που θα χαρακτήριζα  ως ανήσυχα πνεύματα. Είναι οι  δημιουργικοί άνθρωποι. «Τρελοί επιστήμονες» από κάποια άποψη. Από αυτούς που νομίζεις ότι μέσα τους γίνεται χαμός όπως και πάνω στο γραφείο ή μέσα στον προσωπικό τους χώρο. Κι όμως στα εντός τους, παρά τον αναβρασμό, υπάρχει απίστευτη τάξη και ζηλευτή οργάνωση. Αυτοί οι άνθρωποι μου αρέσουν και τους θαυμάζω πολύ!! Οι συνάψεις τους δουλεύουν διαρκώς, περίπλοκα και ασύλληπτα!