29 Μαρ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ…ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΛΕΞΗ!
Άλλη μια μέρα που βασανίζω τον εγκέφαλό μου για να αναλύσω τις σκέψεις μου και τους προβληματισμούς μου. Και νομίζω κατέληξα σε μια φοβερή θεωρία!!
Όταν το μυαλό μας έχει ένα πρότυπο επιτυχίας με το οποίο θα έπρεπε να ταυτιζόμαστε ανά πάσα στιγμή, συνδέει θετικά συναισθήματα με την εικόνα αυτή και μόνο. Αυτό το πρότυπο το ονόμασα «εικόνα τελειότητας». Τι συμβαίνει λοιπόν. Ο εγκέφαλός μας συγκρίνει την «εικόνα τελειότητας» με την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας συνεχώς. Η σύγκριση αυτή οδηγεί στην συνεχή κριτική και στην απόρριψη επειδή δεν αγγίζουμε, κατ΄εμάς, το πρότυπο τελειότητας. Η απόρριψη με τη σειρά της οδηγεί στο συναίσθημα της χαμηλής αυτοεκτίμησης και την ιδέα ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί σε τίποτα…Το ζητούμενο είναι να διαλυθεί το πρότυπο αυτό, ώστε να αρχίσει καθένας μας να πιστεύει περισσότερο στην αξία του και να χτίσει την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή του σε άλλη βάση.
Αν δεν έχουμε αυτοπεποίθηση, πράγμα που συμβαίνει σε πολλούς από εμάς, μπορούμε να την αποκτήσουμε και να πάψουμε να τη θεωρούμε…άγνωστη λέξη. Μη νομίζετε. Όλοι μας, για άλλοτε άλλους λόγους, τη χάνουμε. Και περνάμε περιόδους δύσκολες…Μου έχει συμβεί επανειλημμένα. Είτε επειδή κάποιος θέλησε να με υποτιμήσει και να με κάνει να πιστέψω ότι είμαι ανεπαρκής, είτε επειδή απέτυχα σε κάποιο εγχείρημά μου.
Έρχεται όμως (επιβάλλεται να έρθει) η στιγμή να ανακτήσουμε τη χαμένη αυτοπεποίθησή μας. Τί πρέπει να κάνουμε; Να δώσουμε έμφαση στις δυνατότητές μας και να αναγνωρίσουμε τη δυναμική μας. Να αποδεχτούμε προκλήσεις που θα μας δώσουν την ευκαιρία να μάθουμε ότι στη ζωή πότε κερδίζεις πότε χάνεις, αλλά πάντα δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό και παίρνεις εμπειρίες, άρα…δε χάνεις ποτέ ουσιαστικά. Να χρησιμοποιήσουμε τη συνομιλία με τον ίδιο μας τον εαυτό ώστε να απωθούμε τις αρνητικές σκεψεις αντικαθιστώντας τις με θετικές και μόνο. Να κάνουμε την αυτοκριτική μας συχνά με σκοπό όχι την αυτοτιμωρία αλλά την ανασυγκρότηση και την αυτοβελτίωση. Να δίνουμε μια καραμελίτσα στον εαυτό μας κάπου κάπου σε τελική ανάλυση, όπως λέει συχνά κάποιος φίλος μου!
Όταν καταφέρει κάνεις να έχει αυτοπεποίθηση, μπορεί προσπεράσει ευκολότερα τις «σειρήνες» που πολλές φορές του φωνάζουν : «ναι, όχι, ίσως, κάνε αυτό, μην κάνεις το άλλο» και δημιουργούν ανασφάλεια για τον εαυτό του και συχνά καταθλιπτική διάθεση.
Και να θυμάστε: έχω αυτοπεποίθηση δε σημαίνει ότι δεν είμαι ρεαλίστρια. Καταλαβαίνω ότι δεν είμαι η Superwoman. Αλλά συνεχίζω να προχωρώ ακάθεκτη για να κατακτήσω τους στόχους μου, τα όνειρά μου, ακόμη και αν ο δρόμος είναι δύσβατος κι όχι στρωμένος με ροδοπέταλα!!! Ακόμη κι αν υπάρξουν άνθρωποι που θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να σου…κόψουν τα φτερά.
Έχουμε πολλή δουλειά λοιπόν…ξεκινάμε! Προς ολοταχώς για την αναζήτηση της αυτοπεποίθησής μας!
Sorry, the comment form is closed at this time.