19 Νοέ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Προσπαθώ κάποιες φορές να φέρω στο μυαλό μου σκηνές από την δική μου παιδική ηλικία. Συνειδητοποιώ ότι αρχίζουν σιγά σιγά να θυμίζουν παλιά ελληνική ασπρόμαυρη ταινία. Μα μεγάλωσα τόσο; Αυτό το αντιπαρέρχομαι γιατί δε με συμφέρει να το συζητήσω! Αυτό που διαπιστώνω όμως είναι οι τεράστιες διαφορές από την αντίστοιχη ηλικία της κόρης μου και όλων των υπόλοιπων παιδιών του σήμερα! Ήμασταν πολλοί αθώα, ολιγαρκή, συνεσταλμένα παιδάκια…
Θυμάμαι κάποια περιστατικά, κάποιες σκηνές που μαρτυρούν πόσο διαφορετική είναι η εποχή που ζούμε τώρα. Με νοσταλγία θα αναφέρω τα παρακάτω.
- Κάποια Χριστούγεννα, ο Άγιος Βασίλης μου έφερε μια κουκλίτσα σε σπιρτόκουτο που ήταν τότε «στη μόδα» και έκανα συλλογή. Πόσο ευτυχισμένη ήμουν με ένα τόσο δα δωράκι!!!
- Μαζευόμασταν στην αυλή της φίλης μου για τη βάφτιση της κούκλας μας ή φτιάχναμε σπίτι από μεγάλα χαρτοκιβώτια και παίζαμε ώρες ατελείωτες!
- Η νταντά μας, μας τάιζε χτυπητό αυγό (ωμό αυγό με ζάχαρη και hemo χτυπημένο σε φλυτζάνι!) αντί για γλυκό . Αν μη τοι άλλο επικίνδυνο!
- Στο σχολείο πηγαίναμε μόνες μας με την αδερφή μου, με τα πόδια.
- Υπολογιστή είδα πρώτη φορά στο γυμνάσιο και μαθαίναμε τότε να φτιάχνουμε εντολές που οδηγούσαν για παράδειγμα στη δημιουργία ενός… τετράγωνου στην οθόνη! MS DOS!!!
- Πηγαίναμε διακοπές σε κάμπινγκ με το τροχόσπιτό μας, όπου τριγυρίζαμε όλη μέρα μόνες μας με τα ποδήλατά μας και μαζευόμασταν μόνο για φαγητό και για ύπνο.
- Κινητό τηλέφωνο αποκτήσαμε στην οικογένειά μου όταν ήμουν μαθήτρια Λυκείου! Ήταν βαρύ, είχε κεραία και έψαχνα παράθυρο να σταθώ για να έχει σήμα!!
Αυτές είναι λίγες από τις αναμνήσεις μου. Σας θυμίζουν κάτι; Πολλές από αυτές ακούγονται περίεργες, επικίνδυνες, αδιανόητες. Ήταν ωραία χρόνια όμως. Είχαμε μια πιο ομαλή μετάβαση προς την ενήλικη ζωή. Τώρα είναι όλα αυτονόητα, κεκτημένα, τα παιδιά μεγαλώνουν βιαστικά, μηχανικά με σύμβουλο και οδηγό την τεχνολογία!!! Ένα θέμα για μεγάλη συζήτηση…
Sorry, the comment form is closed at this time.