Πάρτε μια βαθιά ανάσα και πατήστε…restart!

18 Σεπ Πάρτε μια βαθιά ανάσα και πατήστε…restart!

Αν αμβιβάλετε, αμφιταλαντεύεστε, ταλαιπωρείτε τους εαυτούς σας αμφισβητώντας τις ικανότητές σας, δεν είστε οι μόνοι και δεν είστε μόνοι!

Σε διάφορες φάσεις της ζωής μας νιώθουμε…”λίγοι”, φοράμε τα “ρούχα της αποτυχίας” και πίνουμε το “νερό της ανασφάλειας”.

Να είστε βέβαιοι ότι κανείς δεν είναι τέλειος. Κανείς δεν είναι άτρωτος. Κανείς δεν έχει μόνο επιτυχίες στη ζωή του.

Διαβάστε αυτό το άρθρο. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και πατήστε…restart!

“Αμφιβολία… Αμφισβήτηση… Αυτό-αμφισβήτηση… Αυτό-κριτική… Αυτό-εικόνα… Αυτοπεποίθηση…

Για σένα λοιπόν που η αποτυχία διαρκεί περισσότερο από την επιτυχία.

Για σένα που η αποτυχία είναι ένα status, ενώ η ευτυχία απομονώνεται μόνο σε στιγμές…

Για σένα που κάθε φορά που αντιμετωπίζεις μία πρόκληση, έχεις μάθει να δημιουργείς το αρνητικό σενάριο στο μυαλό σου, με την αιτιολογία ότι προσπαθείς να προετοιμαστείς για όλα τα ενδεχόμενα. Και ποτέ δεν το μεταφράζεις ως πρόκληση, αλλά πάντα είναι κάτι που σε γεμίζει με άγχος και φόβο για το αν θα τα καταφέρεις και τι θα σκεφτούν οι άλλοι για σένα.

Για σένα λοιπόν που δεν πιστεύεις ότι θα τα καταφέρεις

Για σένα που θα αναλωθείς στην ανάλυση της αποτυχίας πολύ περισσότερο από ότι σε αυτό που κατάφερες.

Για σένα που ποτέ δεν είσαι σίγουρος για μία απόφασή σου και πάντα αναζητάς την επιβεβαίωση από τους άλλους και ίσως στο τέλος κουραστείς τόσο πολύ με την ανάλυση και την συζήτηση, που μπορεί να μην αποφασίσεις τίποτα.

Για σένα που χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου με περισσότερους αρνητικούς χαρακτηρισμούς και υποτιμάς τα θετικά σου στοιχεία..

Για σένα που επηρεάζεσαι από την άποψη των τρίτων και δυσκολεύεσαι να επιχειρηματολογήσεις για την δική σου.

Για σένα που όταν πετυχαίνεις κάτι, το αποδίδεις στην τύχη, στους άλλους, στον χρόνο, στις συμπτώσεις, ποτέ όμως σε σένα και σε αυτά που αξίζεις… Ίσως γιατί δεν μπορείς να δεις αυτά που αξίζεις.

«Η αμφιβολία σκοτώνει περισσότερα όνειρα, από ότι θα σκοτώσει η αποτυχία», έλεγε ένα quote που βρήκα στο διαδίκτυο…

Γιατί η αμφιβολία θα σε μάθει να περιμένεις από τον εαυτό σου το λάθος

Γιατί η αμφιβολία θα σου καλλιεργεί πάντα την αίσθηση της αναμενόμενης αποτυχίας.

Γιατί η αμφιβολία θα σε μάθει να ακυρώνεις τον εαυτό σου και τα όνειρά σου.

Γιατί η αμφιβολία θα σε μάθει να νιώθεις ότι δεν αξίζεις, αφού θα μάθεις να αμφισβητείς την αξία όλων όσων πετυχαίνεις…

Γιατί η αμφιβολία θα σου δημιουργεί μόνιμα ένα νοητικό φίλτρο με το οποίο θα εστιάζεις στα αρνητικά και στα λάθη και σπάνια στα θετικά.

Γιατί στα μάτια σου θα είσαι αυτός και αυτή, που ποτέ δεν θα αναζητήσει το καλύτερο, γιατί πάντα θα αμφιβάλλεις ότι εσύ μπορείς να το αποκτήσεις.

Έχεις μάθει χρόνια να αμφισβητείς τον εαυτό σου, τα επιτεύγματά σου, τα καλά σου στοιχεία…

Μάλλον σου έχουν μάθει ότι πρέπει να αρκείσαι στα λίγα

Και κάθε χρόνος, κάθε μέρα είναι πιο δύσκολη.. Γιατί κάθε μέρα το αίσθημα της απογοήτευσης είναι μεγαλύτερο.. Γιατί γίνεσαι ένας άνθρωπος με χαμηλή αυτοεκτίμηση, με βαθιά ριζωμένες πλέον πυρηνικές πεποιθήσεις, ότι δεν αξίζεις.. Γιατί γεμίζεις με ανασφάλεια, με άγχος. Γιατί δεν έχεις εμπιστοσύνη στις ικανότητές σου και όταν αποτυγχάνεις κάπου, δεν σκέφτεσαι ποτέ να προσπαθήσεις εκ νέου.

Και κάθε μέρα πονάς ολοένα και περισσότερο… Με σένα, με τους άλλους. Με τις μεταφράσεις σου, με τον τρόπο που αναλύεις τα γεγονότα και τα ερεθίσματα. Και κάθε μέρα βιώνεις την αποτυχία, το λάθος, την απόρριψη, το χωρισμό, την απώλεια, ολοένα και με μεγαλύτερη ένταση. Και ίσως να κλείνεσαι ολοένα και περισσότερο στον εαυτό σου. Γιατί όλα τα στρεσογόνα γεγονότα για σένα θα είναι οδυνηρά, επώδυνα και θα σε κάνουν να νιώθεις ολοένα και πιο ευάλωτος, ολοένα και πιο ευάλωτη.

Για σένα λοιπόν…

Πρέπει να θυμάσαι ότι τα πάντα είναι θέμα μετάφρασης… Και πάντα να θυμάσαι να δίνεις μία δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό σου… Και αν σε κάθε σου επιχείρημα και σε κάθε σου πρόταση υπάρχει ένα «όμως…» ή ένα «αλλά..» πρέπει να σκέφτεσαι ότι με αυτό τον τρόπο το μόνο που κάνεις είναι να συντηρείς τον φαύλο κύκλο της αμφισβήτησης…

Και αν δυσκολεύεσαι πολύ να αλλάξεις, μην φοβάσαι να ζητήσεις βοήθεια… Γιατί οι σύμμαχοι είναι πολύτιμοι στη ζωή μας.”

♥ Μικρά βήματα και σταθερά. Ανάσες. Κλεφτά χαμόγελα στον καθρέφτη και φύγαμε για τον καλύτερό μας εαυτό.

(πηγή άρθρου: psychology.gr)