Το Πάσχα της ψυχής μας

18 Απρ Το Πάσχα της ψυχής μας

Οι μέρες που διανύουμε είναι παράξενες. Ποιος θα το φανταζόταν; Στα καλά καθούμενα βρεθήκαμε με νέα δεδομένα. Το αίσθημα του κινδύνου από τον κορωνοϊό, του περιορισμού και της αλλαγής όλης της καθημερινότητάς μας.

Μείναμε σπίτι. Με την οικογένειά μας. Ίσως να περάσουμε όλοι μαζί τόσο χρόνο όσο δε θα περνούσαμε σε έναν ολόκληρο χρόνο. Ουσιαστικά έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε τα σπίτια, τα παιδιά μας, τους συζύγους και τις συζύγους μας.

Όσοι είναι μόνοι περνούν πιο δύσκολα. Ο χρόνος κυλάει αργά. Οι σκέψεις πάνε κι έρχονται. Η μοναξιά, ειδικά αν δεν την έχεις συνηθίσει, είναι βασανιστική. Δεν είναι εύκολο να προσαρμοστεί κανείς σε τόσες αλλαγές. Αλλά πάλι όταν δεν υπάρχει επιλογή αναγκάζεται.

Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν κάποιοι που ζουν υπό πολύ χειρότερες συνθήκες για μια ζωή. Χωρίς τα βασικά αγαθά. Χωρίς την υγεία τους. Και χωρίς την προοπτική να τα έχουν αυτά στο μέλλον.

Οι ειδήσεις μιλούν διαρκώς για νούμερα. Κρούσματα, ασθενείς, θύματα. Κι όμως δεν είναι απλοί αριθμοί. Είναι άνθρωποι. Δραματικό να χάνονται τόσοι πολλοί και πόσο μάλλον μακριά από τους αγαπημένους τους.

Η Ανάσταση πλησιάζει. Την περιμένουμε με ανυπομονησία, ίσως πολύ μεγαλύτερη από άλλες χρονιές, γιατί νιώθουμε την ανάγκη να αναστηθούμε εκ βαθέων.

Αναθεωρήσαμε, αναπροσδιορίσαμε αξίες και προτεραιότητες. Καταλάβαμε ότι τα δεδομένα γίνονται ζητούμενα εν ριπή οφθαλμού. Και αναμένουμε μαζί με την Ανάσταση του Θεανθρώπου και τη δική μας ανάσταση ψυχών.

Η ελπίδα δε σβήνει ποτέ εξάλλου από μέσα μας. Όλοι μαζί, όπως σε κάθε δυσκολία, θα τα καταφέρουμε. Και τότε καλό θα είναι να μην… ξεχάσουμε.

Καλή Ανάσταση σε όλους.