11 Νοέ Μην αλλάξεις ποτέ μόνο για να ταιριάζεις
Η ψυχολογία είναι μια φοβερά ενδιαφέρουσα επιστήμη και, για να εμβαθύνεις στις ανθρώπινες σχέσεις, είναι καλό να έχεις μερικές βασικές γνώσεις. Θα μου πεις, μερικοί έχουν το χάρισμα να ψυχολογούν και να καταλαβαίνουν κι άλλοι πάλι δε σκαμπάζουν, ακόμη και να μελετήσουν ειδικά βιβλία. Μα δεν το ξέρεις; Οι σχέσεις χρειάζονται ταλέντο που το διαθέτουν λίγοι.
‘Οσο περνούν τα χρόνια και η ζωή μας γίνεται περισσότερο εικονική, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η οποιασδήποτε μορφής συναναστροφή. Μπαίνει στη μέση ο φόβος, η καχυποψία, ο εγωϊσμός, οπότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο περίπλοκα. Βλέπεις γύρω σου ανθρώπους μοναχικούς, σκυθρωπούς, προβληματισμένους, επιφυλακτικούς και κάποτε πληγωμένους και τρομαγμένους. Κι άλλους έτοιμους να αρπάξουν κάθε ευκαιρία για να πάρουν όλα όσα χρειάζεται το «εγώ» τους για να τραφεί ή να υπερτραφεί.
Όπως ορισμένα είδη του ζωικού βασιλείου τείνουν προς εξαφάνιση, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα συναισθήματα. Όχι τα άσχημα και τα αρνητικά. Εκείνα τα όμορφα που άλλοτε γέμιζαν και χρωμάτιζαν τη ζωή μας. Κάπου χάθηκε η αγάπη, η ανιδιοτέλεια, η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη, η ενσυναίσθηση, με αποτέλεσμα οι σχέσεις, είτε φιλικές είτε συντροφικές ή ερωτικές, να βασίζονται ως επί το πλείστον στο ίδιον όφελος.
Θα μπορούσε κανείς να αντιτάξει εδώ το επιχείρημα ότι όλες οι συναναστροφές ξεκινούν με εφαλτήριο τις προσωπικές ανάγκες του καθενός μας. Και ότι επιβάλλεται να φροντίζουμε πρώτα από όλα τον εαυτό μας. Καμία αντίρρηση. Και να τον φροντίζουμε κσι να τον προφυλάσσουμε. Υπάρχουν όμως και ορισμένοι «άγραφοι νόμοι» που αφορούν στις σχέσεις. Κάποιες αξίες αδιαπραγμάτευτες και κάποια όρια.
Ίσως είναι πιο βολικό και μονόπλευρα ανώδυνο να τα παραβλέπουμε όλα αυτά που κάποτε ήταν αυτονόητα. Εκσυγχρονιστήκαμε άλλωστε. Μάθαμε ότι η υπερανάλυση βλάπτει. Και ποιος ασχολείται πλέον να σκεφτεί πως νιώθει ο άλλος, ποιος έχει χρόνο και διάθεση να κάνει υποχωρήσεις και συμβιβασμούς; Ο καθένας κοιτάζει «την πάρτη του». Μεγάλα παιδιά είμαστε άλλωστε. Σωστά;
Εντάξει λοιπόν. Ας κάνει ο καθένας ότι νιώθει. Ας διαθέτει το χρόνο του, τα συναισθήματα του, το ίδιο του τον εαυτό, την ψυχή και το σώμα του όπως καταλαβαίνει. Σίγουρα βέβαια, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που θέλουν να έχουν πραγματικούς φίλους, πραγματικούς συντρόφους, πραγματική αγάπη, πραγματικό έρωτα. Που βρίσκουν χρόνο και συναισθήματα να επενδύσουν. Και είμαστε αρκετοί στον πλανήτη αυτό.
Μια συμβουλή μόνο: «Μην αλλάξεις ποτέ μόνο για να ταιριάζεις» στο πρόγραμμα, στη ζωή, στα όνειρα, στα σχέδια, στην καρδιά ή στο σώμα οποιουδήποτε. Το έχουν δοκιμάσει πολλοί και είναι αποδεδειγμένα μια συνταγή αποτυχίας. Ακόμη κι αν πολλές φορές στην αρχή πιστεύεις ότι αποδίδει. Εν τέλει, εσύ θα χάσεις, θα το δεις.
Sorry, the comment form is closed at this time.