23 Νοέ Εμπιστοσύνη στις σχέσεις; Πως να τη χτίσετε.
Οι ανθρώπινες σχέσεις ήταν πάντοτε, και είναι, σύνθετες, περίπλοκες και δύσκολες. Χρειάζονται πολλά «υλικά» και «εργατοώρες» για να χτιστούν πάνω σε γερές βάσεις. Από τους βασικούς θεμέλιους λίθους είναι η εμπιστοσύνη, που σίγουρα δεν προϋπάρχει αλλά καλλιεργείται με διάφορους τρόπους και πολλή τέχνη.
Πρώτα από όλα είναι βασικό να μάθουμε να ακούμε. Έχει σημασία όχι μόνο να καταθέτουμε την άποψη μας και να εκφραζόμαστε αλλά και να είμαστε προσεκτικοί ακροατές, να παρατηρούμε όσα μας λέει κι όσα επικοινωνεί μαζί μας σιωπηλά με τις κινήσεις και γενικά με την παρουσία του ο άνθρωπος που έχουμε απέναντί μας. Έτσι αποδεικνύουμε ότι πραγματικά δείχνουμε ενδιαφέρον. Η απάντησή μας και οι σκέψεις μας μπορούν άλλωστε να περιμένουν τη σειρά τους.
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε τη συνήθεια να κρίνουμε πρόσωπα και πράγματα, είτε θετικά είτε αρνητικά. Όμως για το συνομιλητή, το φίλο ή οποιονδήποτε άλλον, μπορεί η κριτική να δημιουργεί ένα αίσθημα ανασφάλειας και αμφιβολίας. Μπορεί να δίνει την εντύπωση ότι έχουμε συγκεκριμένες προσδοκίες στις οποίες πρέπει να ανταποκριθεί. Είναι προτιμότερο απλά να μοιραζόμαστε στιγμές, εμπειρίες, σκέψεις και συναισθήματα χωρίς ίχνος κριτικής.
Πολύ συχνά φοβόμαστε να εκφραστούμε, να μιλήσουμε ευθέως και να δείξουμε τις επιθυμίες και τις προτιμήσεις μας, επειδή ίσως οι άλλοι δε θα τις εγκρίνουν και δε θα τις επικροτήσουν. Μπορεί να λέμε αυτό που θέλουμε έμμεσα, ελπίζοντας ότι θα το μαντέψει ο συνομιλητής μας. Βέβαια έτσι δεν καταφέρνουμε να επικοινωνήσουμε σωστά και η εμπιστοσύνη κλονίζεται.
Δεν ωφελεί να διστάζετε να μιλήσετε ανοιχτά. Ούτε και να ζητήσετε διευκρινήσεις αν δεν καταλάβατε κάτι. Μην αφήνεται να αιωρούνται αμφιβολίες και ερωτηματικά. Πείτε αυτό που θέλετε καθαρά και μην αφήνετε το συνομιλητή σας να υποθέτει ή να προσπαθεί να μαντέψει τι εννοείτε. Ρωτήστε με τη σειρά σας Με τον τρόπο αυτό θα νιώθετε και οι δύο ότι δεν κινδυνεύετε να παρεξηγηθείτε χαμένοι μέσα στα κρυφά νοήματα και το μυστήριο πίσω από τις λέξεις.
Δεν είναι καθόλου κακό να βάζουμε όρια εξ αρχής σε όσα μπορούμε να δώσουμε σε μια σχέση και να ξεκαθαρίζουμε μέχρι που μπορεί κάποιος να μας πλησιάσει. Έτσι θα γνωρίζουμε και οι δύο ότι πρέπει να σεβόμαστε τον προσωπικό χώρο του άλλου και θα έχουμε αμοιβαία εμπιστοσύνη στο «ναι» και στο «όχι», στο «θέλω» ή «δεν θέλω».
Τα ψέματα είναι απαγορευμένα και επικίνδυνα σε κάθε σχέση. Κλονίζουν την εμπιστοσύνη ακόμη κι αν χρησιμοποιούνται με σκοπό να προστατεύσουν από την σκληρή, κάποτε, αλήθεια. Αν ο απέναντί μας καταλάβει ότι λέμε ψέματα, πως θα μας εμπιστευτεί στο εξής; Καλύτερα να είμαστε ειλικρινείς γιατί δεν θα χάσουμε ποτέ.
Είναι καλό να αποφεύγουμε να συζητάμε με τρίτους πράγματα που αφορούν την σχέση μας με κάποιον. Ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τις προθέσεις του τρίτου ανθρώπου. Ούτως ή άλλως βέβαια, όπως λέει και η σοφή λαϊκή ρύση, «στους δυο τρίτος δε χωρεί». Κι αυτό ισχύει σε κάθε μορφή σχέσης, εφόσον βέβαια μας ενδιαφέρει η σχέση αυτή και η διατήρηση της εχεμύθειας και της εμπιστοσύνης μεταξύ μας.
Τέλος, η εμπιστοσύνη ξεκινάει από…μέσα προς τα έξω. Αν δεν εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας και δεν αποπνέουμε σιγουριά πως μπορούμε να απαιτούμε την εμπιστοσύνη των γύρω μας; Όλα ξεκινούν από εμάς. Αυτό που νιώθουμε το μεταδίδουμε στον απέναντί μας.
Κλείνουμε όπως ξεκινήσαμε. Οι σχέσεις είναι σαν ουρανοξύστες. Χτίζονται δύσκολα, με κόπο. Θέλουν καλά θεμέλια. Παίρνουν χρόνο για να δημιουργηθούν αλλά γκρεμίζονται εύκολα. Είναι σαν παζλ. Θέλουν υπομονή, επιμονή, αφοσίωση για να ταιριάξεις ένα ένα τα κομμάτια που τις συνθέτουν. Αλλά αξίζουν τις θυσίες, τις περισσότερες φορές. Κι αν ακόμη δεν κρατήσουν για πάντα, μας γεμίζουν εμπειρίες και μαθήματα ζωής.
Sorry, the comment form is closed at this time.