28 Δεκ Brain in love
Η πρωτοχρονιά πλησιάζει! Έτοιμοι για το φιλί με τον αγαπημένο σας κάτω από το γκι; Αχ…Έρωτας… μια όμορφη τρέλα, ένα μείγμα συναισθημάτων τόσο δυνατό που σε κάνει να μην σκέφτεσαι τίποτα άλλο, να μην ενεργείς λογικά, να φτάνεις στα άκρα, να ρισκάρεις ή να γίνεσαι νευρικός κι ευέξαπτος πολλές φορές.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Έγιναν πολλές επιστημονικές έρευνες. Ακόμη και με τη χρήση μαγνητικής τομογραφίας εγκεφάλου. Τι έδειξαν; Ότι υπάρχουν κάποια τμήματα του εγκεφάλου που απενεργοποιούνται όταν αντικρίζουμε ή σκεφτόμαστε τον αγαπημένο μας. Συγκεκριμένα πρόκειται για τον φλοιό του μετωπιαίου λοβού του, ο οποίος ευθύνεται για την κριτική σκέψη, την αμφισβήτηση.
Όταν ερωτευτούμε κάποιον, το μέρος αυτό του εγκεφάλου υπολειτουργεί με αποτέλεσμα να μην είμαστε σε θέση να δούμε τις ατέλειες του αγαπημένου μας. Τον θεωρούμε μοναδικό, υπέροχο, σχεδόν…θεό. Είναι πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε να μας αλλάξει γνώμη, ακόμη κι αν είναι εμφανές ότι δεν ταιριάζουμε. Όταν πάλι ..μας περάσει ο έρωτας, το τοπίο ξεκαθαρίζει και συχνά αναρωτιόμαστε τι βρίσκαμε στον άνθρωπο αυτό!
Πως συμβαίνουν όλα αυτά; Η κύρια αιτία πιθανότατα είναι η έκκριση μεγάλων ποσοτήτων ντοπαμίνης η οποία είναι υπεύθυνη για το αίσθημα ευχαρίστησης, επιθυμίας, ευφορίας και εξάρτησης. Η δράση του έρωτα φανταστείτε είναι αντίστοιχη με τη δράση της κοκαΐνης! Παράλληλα βέβαια με την αύξηση της ντοπαμίνης, παρατηρείται μείωση της σεροτονίνης, που φαίνεται να ευθύνεται για την νευρικότητα και την ευερεθιστότητα των ερωτευμένων. Άλλη μια ορμόνη που αυξάνεται είναι η αδρεναλίνη που εξηγεί την ταχυκαρδία, την εφίδρωση και την ξηρότητα του στόματος που συμβαίνουν μόλις αντικρίζουμε τον έρωτά μας!
Θα κλείσω με ένα απόσπασμα αγνώστου συγγραφέα που περιγράφει τον έρωτα και ίσως την υπερβολή του πολύ εύστοχα!
«Ακόμη κι αν δεν πιστεύεις στον Θεό, κάποια στιγμή στη ζωή σου θα βρεις έναν άνθρωπο που θα σε κάνει να πιστέψεις. Γιατί για σένα αυτός θα είναι ο θεός. Ο θεός σου. Θα το καταλάβεις. Θα το αισθανθείς. Θα νιώθεις ότι η ματιά του φωτίζει τη ζωή σου, ότι η φωνή του σε αγκαλιάζει και τα λόγια του αγγίζουν την ψυχή σου. Για σένα θα είναι το παν. Μην ανησυχείς. Μάλλον δεν ονειρεύεσαι αυτή τη φορά. Κι όμως υπάρχει θεός. Ο έρωτας σου τον αποκαλύπτει.
Ξέρω, θα εύχεσαι να μη φύγει. Θα προσπαθείς να τον κλείσεις μέσα σου. Θα θέλεις να του δώσεις ότι έχεις και δεν έχεις. Χωρίς ανταλλάγματα. Απλά να του ανήκεις. Κάνε ότι σε προστάζει η καρδιά σου. Απλά κράτα λίγο «εγώ». Γιατί από αυτό γεννιέται το «εμείς» και αν το χάσεις, χάνεσαι και το «εμείς» γίνεται «εσύ» κι ύστερα όλα σκοτεινιάζουν.
Ο έρωτας και η αγάπη θέλουν δυο. Δυο αλυσίδες που ενώνονται και μπλέκουν χωρίς να χάνουν τη μοναδικότητα, τη λάμψη, τον κάθε ξεχωριστό τους κρίκο. Έτσι προκύπτει μια όμορφη, αμφίδρομη σχέση. Ζήσε την σαν να μην υπάρχει αύριο αλλά ονειρέψου το. Γιατί κάθε αύριο, όσο το ονειρεύεσαι κι όσο πιο πολύ το επιθυμείς, θα γίνεται καλύτερο. Και κάθε αύριο «μαζί του» ακόμη καλύτερο.»
Έρωτας λοιπόν… Έννοια αφηρημένη, ροζ, γλυκιά και πικρή, ζωοφόρος, απαραίτητη.
Nα θυμάστε αγαπώ σημαίνει ζω. Ζω όμορφα!
Sorry, the comment form is closed at this time.