Πάρε μια ανάσα…

04 Μαρ Πάρε μια ανάσα…

Ξυπνάς το πρωί κι αμέσως σκέφτεσαι τη σημαντική συνάντηση για τη νέα δουλειά. Προετοιμάστηκες πολύ, είναι το αντικείμενό σου εξάλλου. Το αγαπάς και περίμενες αυτή την ευκαιρία καιρό! Δεν μπορείς να ελέγξεις την αγωνία σου! Την ταχυκαρδία σου!
Πάρε μια ανάσα….
Στεναχωριέσαι πολύ. Αυτή η εφηβεία φταίει. Ίσως και η πίεση στη δουλειά. Εντάξει, αντιδράσαμε και οι δύο υπερβολικά αλλά μπορούσα να έχω συγκρατηθεί. Δε θέλω να δημιουργούνται εντάσεις με το παιδί μου. Νιώθω απίστευτο βάρος.
Πάρε μια ανάσα…
Έφυγε! Χωρίσαμε…Είμασταν τρία χρόνια μαζί. Ζήσαμε τόσες όμορφες στιγμές. Κάθε γωνία του σπιτιού είναι γεμάτη αναμνήσεις. Έχω συνδέσει τα πάντα μαζί του. Αισθάνομαι να με «πλακώνουν» οι τοίχοι!
Πάρε μια ανάσα…
Θυμάμαι μικρή πηγαίναμε πολύ συχνά οικογενειακές εκδρομές! Περνούσαμε τέλεια! Το μικρό μας αυτοκινητάκι μας πήγαινε παντού. Δεν μπορώ να ξεχάσω όμως πόσο συχνά είχα ναυτία! Ειδικά στις στροφές και ειδικότερα όταν όλοι έτρωγαν γεμιστά μπισκότα κι εγώ δεν άντεχα ούτε τη μυρωδιά.
Πάρε μια ανάσα…
Είναι δυόμιση χρονών. Ένα κουκλάκι. Ζωηρή, αεικίνητη, εκφραστική, ομιλητικότατη. Σήμερα όμως ο πυρετός την ταλαιπωρεί. Φαίνεται καταβεβλημένη και άκεφη. Ξαπλωμένη, σχεδόν ακίνητη και ωχρή. Πρέπει να πάμε στον παιδίατρο ή ίσως στο νοσοκομείο. Ανησυχώ, φοβάμαι. Είμαι μόνη, χωρίς καμιά βοήθεια. Πως θα τα καταφέρω;
Πάρε μια ανάσα…
Ήρθε η μεγάλη στιγμή! Όλα είναι έτοιμα. Το θέατρο γέμισε ασφυκτικά. Τα φώτα άναψαν και η μουσική ξεκίνησε! Σε λίγο είναι η σειρά μου. Περνάει μια φορά ακόμη η χορογραφία από το μυαλό μου. Τελευταίος έλεγχος. Μαλλιά, tutu, καλσόν, πουέντ. Νιώθω να τρέμω αλλά η αγαπημένη μου δασκάλα μου δίνει ένα φιλί και μου λέει: «βγαίνεις»!
Πάρε μια ανάσα…
Μια ανάσα, τόσες στιγμές, τόσες ζωές… Πόση δύναμη και πόσο κουράγιο σου δίνει μια αναπνοή! Μην την ξεχνάς! Όσο ζεις, όσο μπορείς, ανάπνεε βαθιά και προχώρα! Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Αφού αναπνέεις, μπορείς!