Μαμά

10 Μάι Μαμά

Μονολεκτικός ο τίτλος σήμερα. Ενώ κάθε φορά αγωνίζομαι να γράψω σύντομους τίτλους στα κείμενά μου, σήμερα δε χρειάστηκε παρά μια λέξη και αμέσως ένιωσα να αποδίδεται όλο το νόημα, να γεμίζει ο χώρος ζεστασιά και το μυαλό εικόνες. Με τέσσερα γράμματα μόνο.

Πόσοι από εσάς μπορείτε να αγκαλιάσετε τη μανούλα σας σήμερα, να τη δείτε από μακριά, να της μιλήσετε στο τηλέφωνο ή να τη δείτε μέσω viber, messenger, zoom; Είστε τυχεροί! Είμαστε τυχεροί, αν και η δική μου είναι μακριά και λόγω της πανδημίας δεν έχω ιδέα πότε θα τη δω ξανά. Ούτε τη μαμά μου Νο 1 ούτε την αγαπημένη μου θεία που ονομάζω μαμά Νο 2.

Τι σας φέρνει στο νου η λέξη μητέρα; Τι σας θυμίζει; Ισως να είστε κι εσείς μητέρες. Να έχετε νιώσει το μεγαλείο αυτού του ρόλου αλλά και την ευθύνη. Δεν είναι κι εύκολο να δίνεις ζωή, να φροντίζεις, να γαλουχείς, να καθοδηγείς, να προστατεύεις, να στηρίζεις, να συγχωρείς, να δίνεις χωρίς αντάλλαγμα εσαεί και ακούραστα, να είσαι καλή, υπομονετική, στοργική αλλά ταυτόχρονα αυστηρή, να είσαι παράδειγμα. Να είσαι πάντα εκεί.

Μάνα, μανούλα, μητέρα, “μητέρω”, μάνυ, μάμυ, μανούλιτα. Κάθε χρόνο προσθέτω και μια προσφώνηση που έχω ακούσει από το δικό μου παιδί. Κάθε χρόνο κι ένας κρίκος στην αλυσίδα που μας δένει, όχι ασφυκτικά, όχι υποχρεωτικά και καταναγκαστικά, αλλά βαθιά και ουσιαστικά. Δεν συγκρίνεται το δέσιμο αυτό με τίποτα. Όσο κι αν κοστίζει ψυχικά και σωματικά, αξίζει και με το παραπάνω.

Μια αγκαλιά, ένα βλέμμα που ζητά “τηματία” (σημασία στη χαδιάρικη, δική μας διάλεκτο) κι ένας τσακωμός έτσι για αλλαγή, για θέματα χαζά κι ασήμαντα. Το μεγαλύτερο δώρο. Τι άλλο να ζητήσω; Τίποτα απολύτως.

Σήμερα λοιπόν γιορτάζει ο σούπερ ήρωας ΜΑΜΑ. Μην την ξεχάσετε. Κι αν δεν την έχετε, σίγουρα σας βλέπει και σας προστατεύει νοερά.

Χρόνια πολλά μανούλες! Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα!