12 Νοέ Μέχρι πότε θα είμαστε σε λίστα αναμονής;
Έχετε ακούσει ποτέ τον όρο «εσωκεντρισμός»; Δεν υπάρχει στο λεξικό του φίλτατου κύριου Μπαμπινιώτη, όμως τον επινόησε η αγαπημένη μου life coach και αποτελεί τον πιο δόκιμο όρο για να περιγράψει κανείς τη φροντίδα του εαυτού του. Σας έχω ίσως ξαναμιλήσει γι΄αυτό αλλά η επανάληψη είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως. Κι επειδή τώρα τελευταία έχω συναντήσει πολλές γυναίκες που έχουν ξεχάσει ότι υπάρχουν και έχουν κι εκείνες ψυχή, αλλά και για να τα ακούω κι εγώ η ίδια, θεώρησα πρέπον να μιλήσουμε ξανά για το ίδιο θέμα.
Οι απίστευτοι ρυθμοί στους οποίους κυριολεκτικά «χορεύουμε» καθημερινά, μας αναγκάζουν να βάζουμε τις προσωπικές μας ανάγκες σε μια λίστα αναμονής. Στην ουσία πρόκειται για μια λίστα στην οποία, ενώ όλα τα υπόλοιπα παίρνουν κάποια στιγμή την πρώτη θέση, εμείς παραμένουμε σε οποιαδήποτε άλλη σειρά εκτός της πρώτης!
Έτσι μάθαμε. Έτσι πράττουμε κατά συνείδηση, μην τυχόν και κατηγορηθούμε για εγωιστική συμπεριφορά. Αλλά το χειρότερο είναι ότι ο πρωταρχικός λόγος που κλείνουμε τα μάτια και αγνοούμε τον ίδιο μας τον εαυτό, είναι οι τύψεις. Πρόκειται για ένα ενοχικό σύνδρομο που μας διακατέχει λειτουργώντας ως δεσμώτης, απαγορεύοντάς μας οποιαδήποτε κίνηση, δράση, σκέψη περιλαμβάνει το «εγώ», το «εμένα».
Όπως είναι λογικό κι επόμενο, οι αφρόντιστες ανάγκες, οι μικρές φωνούλες που ζητούν χώρο και χρόνο, προσοχή, φροντίδα, μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα. Φτάνει λοιπόν μια στιγμή που η φωνή γίνεται κραυγή, έκρηξη! Και τότε ξυπνάμε από τον λήθαργο και τρέχουμε πανικόβλητοι να περισώσουμε και να συμμαζέψουμε τα κομμάτια που θέλουν πλέον διπλάσιο κόπο και χρόνο για να ξανασυναρμολογηθούν.
Συμφωνούμε ότι είμαστε εδώ για να αγαπάμε, να νοιαζόμαστε, να προσφέρουμε, να βοηθάμε, πρώτα από όλα την οικογένειά μας και βεβαίως και τον πλησίον μας. Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζονται αποθέματα ψυχικής και σωματικής δύναμης, καθαρό μυαλό, όμορφη διάθεση. Πως θα τα έχουμε όλα αυτά όταν δεν ενδιαφερόμαστε να επαναφορτίζουμε τις μπαταρίες μας, να νιώθουμε καλά με το μέσα αλλά και το έξω μας;
Αυτή είναι η έννοια του εσωκεντρισμού λοιπόν. Είναι με απλά λόγια αυτό που λέμε «προσέχουμε για να έχουμε». Σοφή έκφραση. Ξεκινήστε να την επεξεργάζεστε. Ξεκινήστε να σας προσέχετε για να σας έχετε! Γράψτε σε ένα χαρτί τι χρειάζεστε εσείς. Βάλτε σε προτεραιότητα τον εαυτό σας για να μπορείτε να δώσετε το 100% και σε εσάς και στους γύρω σας. Διότι «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος»! Μέχρι πότε θα είμαστε σε λίστα αναμονής;
Sorry, the comment form is closed at this time.