Θέλω, θέλω, θέλω και πάλι θέλω.

29 Δεκ Θέλω, θέλω, θέλω και πάλι θέλω.

Άρχισα πρωί πρωί να γράφω… λίστα ολόκληρη!

• Θέλω να γράψω τα νέα μου κείμενα.
• Θέλω να τακτοποιήσω τη ντουλάπα μου.
• Θέλω να βρω φόρεμα για το ρεβεγιόν.
• Θέλω να πάρω δωράκια για τους φίλους μου.
• Θέλω να φτιάξω το μενού της Πρωτοχρονιάς.
• …

Ουφ! Έγραψα περίπου 20…θέλω!!! Φτάνει για σήμερα νομίζω. Εντάξει. Τουλάχιστον είμαι  σε καλό δρόμο. Η άσκησή  μου πέτυχε! Δεν είπα ούτε μια φορά πρέπει!!! Ο εγκέφαλός μου σιγά σιγά το αντικατέστησε με το θέλω. Κι από τότε που «θέλω» μπορώ περισσότερα! Ήταν τόσο απλό! Τελικά…δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο! Έτσι είναι.

Είχα χαθεί σε ένα κυκεώνα από «πρέπει» που μπλόκαραν τη διάθεση και την ενέργειά μου. Το έχεις πάθει ποτέ; Να νιώθεις σαν να είσαι ρομπότ προγραμματισμένο για  να εκτελείς εντολές αλλά έχεις …σκουριάσει. Οι κινήσεις σου είναι αργές και δεν καταφέρνεις να κάνεις τίποτα από όσα «πρέπει»!

Μια μέρα μετά από ώριμη σκέψη αναφώνησα: «Ελευθερία ή θάνατος». Με έπιασε το επαναστατικό μου! Ο κύβος ερρίφθη. Αποτινάσσω στο εξής το ζυγό των «πρέπει» και ενεργώ επειδή θέλω. Και για να θυμηθούμε λίγο τη γραμματική και το συντακτικό…

-«θέλω»

-Ποιος «θέλω;»

-ΕΓΩ θέλω

Σε ποιον ανήκω εγώ; Στον εαυτό μου!!! Ακριβώς. Οπότε εγώ με τον εαυτό μου προσδιορίζω τις επιθυμίες μου, λαμβάνοντας υπόψιν και τις υποχρεώσεις μου φυσικά, και ενεργώ με όρεξη, με κέφι, με ρυθμό, με χαμόγελο!

Σας αγαπώ βρε παιδιά αλλά έχω βάλει στόχο να αγαπήσω περισσότερο κι εμένα! Σας δίνω εργασία για το σπίτι τώρα: «Το 2019 αγαπώ και αποδέχομαι τον εαυτό μου!!» Και τώρα που τα είπα για να τα ακούω εγώ πρώτα από όλους, μια ανάσα πριν την έλευση του νέου έτους, να ευχηθώ χρόνια πολλά σε όλους! Χρόνια καλά! Χρόνια όπως τα θέλουμε και όχι όπως πρέπει!!!