22 Αυγ Η σκέψη της ημέρας: “Το UFO που κρύβεις μέσα σου”
Καλό είναι να ξεκινάς με μια όμορφη σκέψη. Τη σκέψη της ημέρας! Αλλά δεν προκύπτει πάντα, όσο κι αν έχεις την καλή πρόθεση και διάθεση.
Ερώτηση: Πόσες φορές σου έχει τύχει να διασχίζεις τον δρόμο, ακόμη και σε διάβαση πεζών και μη σου πω και με πράσινο για τους πεζούς, και να βλέπεις τον οδηγό οχήματος που πλησιάζει να πατάει …γκάζι;
Σκέφτεσαι εκείνη τη στιγμή: « Θέλει να δοκιμάσει την επιτάχυνση του αυτοκινήτου του, τη δική μου δυνατότητα να ανοίξω τα φτερά μου και να πετάξω σε χρόνο dt ή απλά είναι ούφο (UFO – ας ζητήσω συγνώμη στα ούφο, ελληνιστί, γιατί γενικεύω και ίσως προσβάλω!) και ήρθε η ώρα να εκδηλωθεί; Πάντως το πιθανότερο είναι το τελευταίο. Αυτή η εξήγηση μου φαίνεται πιο πιθανή. Αυτό το ούφο (UFO) που κρύβεις μέσα σου φίλε Ελληνάρα οδηγέ!
Προσωπικά, σκέφτομαι κι άλλα που δε λέγονται κάτι τέτοιες ώρες. Άδικο έχω; Πάνε περίπατο όλα τα ακόλουθα: Κυκλοφοριακή αγωγή, σεβασμός στον συνάνθρωπο, στην καρδιά του που πιθανότατα δεν αντέχει ένα αιφνίδιο τεστ κοπώσεως και στα ποδαράκια του που έχουν συγκεκριμένες δυνατότητες στο τρέξιμο. Στοιχειώδεις γνώσεις οδήγησης και οδηγικής συμπεριφοράς (τύπου πιο είναι το φρένο και πιο το γκάζι, τι κάνουμε σε διάβαση πεζών, σταματάμε στο κόκκινο φανάρι) δεν… ;
Αυτό, σίγουρα, δεν είναι φαινόμενο που συναντάς σε χώρες του εξωτερικού, πλην κάποιων υποανάπτυκτων χωρών, όπου επικρατεί μόνιμα κυκλοφοριακό χάος. Επειδή στα μέρη αυτά οι άνθρωποι, τα ζώα, οι άμαξες, τα λιγοστά αυτοκίνητα κλπ κινούνται άναρχα στους υποτυπώδεις δρόμους. Η σήμανση και η σηματοδότηση είναι ανύπαρκτες έννοιες και τα ατυχήματα είναι πάρα πολύ συχνά.
Αναρωτιέται κανείς, λοιπόν. Τελικά, οι Έλληνες οδηγοί διακατέχονται από υπέρμετρη μαγκιά και άλλον τόσο υπέρμετρο εγωϊσμό, που τους ωθούν να συναγωνίζονται με τους πεζούς ποιος θα «τη βγει» στον άλλον, ποιος θα περάσει πρώτος; Ο πεζός καταϊδρωμένος με ταχυκαρδία και αδρεναλίνη στο κόκκινο, έχοντας κάνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ στα 50 μέτρα βάδην; Ο οδηγός πριν ή πάνω από τον πεζό, έχοντας κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο του …; Θου Κύριε! Ας μην το πω.
Η κατάσταση στον κόσμο μας βαίνει κακώς. Πολύ κακώς εώς κάκιστα.
Αν σκεφτείς ότι πλέον βαδίζεις στο πεζοδρόμιο και φοβάσαι μη σε πατήσει κανένας τρελός, φαντάσου πόσο πολλαπλασιάζεται ο κίνδυνος άμα πατήσεις το πόδι σου στην άσφαλτο. Προσοχή λοιπόν γιατί, εάν προσθέσεις και τον παράγοντα της ζέστη, ζήτω που καήκαμε!
Τα φιλιά μου!
Γιώτα
