12 Απρ Η επόμενη μέρα
Κυριακή των Βαϊων. Ξεκινάει αύριο η Μεγάλη Εβδομάδα.
Η ζωή μέσα στο σπίτι συνεχίζεται. Κάποιοι συνηθίσαμε, το απολαμβάνουμε, καθώς το θέλαμε ούτως ή άλλως πολύ. Να χαρούμε το σπίτι μας, να ξαναβρούμε τους εαυτούς μας και να “ξανασυστηθούμε” με τους αγαπημένους μας. Βρήκαμε το χρόνο να κάνουμε τόσα πράγματα που αναβάλαμε για καιρό. Άλλοι πάλι δεν αντέχουν τον περιορισμό. Γκρινιάζουν. Βαριούνται, θυμώνουν, ξεσπούν. Ελπίζω όχι στο σύντροφο ή στα παιδιά τους.
Είναι δύσκολη περίοδος. Δεν αμφιβάλλει κανείς. Πρωτόγνωρες ειδήσεις και εικόνες, τραυματικά βιώματα, σοκαριστικές στιγμές. Αλλά πίσω από όλα αυτά κρύβεται η ελπίδα και η αγωνία για το ΜΕΤΑ. Σίγουρα αυτό το μετά, η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ δε θα είναι ίδια για όλους. Δύσκολα ή εύκολα, σαν λαός έχουμε μάθει να παλεύουμε.
Η αλήθεια είναι ότι ξέρουμε να ζούμε με πολλά και με λίγα γιατί όλοι μας αγωνιστήκαμε και αγωνιζόμαστε για την οικογένειά μας. Δε με φοβίζει τόσο αυτό. Άλλο σκέφτομαι. Στις δυσκολίες πάντα γινόμαστε ένα. Κι εκείνους που δεν εννοούν να ενωθούν μαζί μας για το κοινό καλό, βρίσκουμε τρόπο να τους χειριστούμε ή να τους απομονώσουμε. Αν και κάποιοι πραγματικά και αψυχολόγητα, κατά την άποψή μου πάντα, δεν αλλάζουν ποτέ ακόμη κι αν ο κόσμος γυρίσει ανάποδα.
Όταν παρέλθουν τα δύσκολα, επιστρέφουμε αργά ή γρήγορα στους “κανονικούς” μας ρυθμούς. Στις “κανονικές” μας συμπεριφορές. Δηλαδή; Τι είναι το κανονικό; Τι είναι το σωστό; Να επιστρέψει η κακία, η ζήλια, ο φθόνος, η εκμετάλλευση, η εγκληματικότητα, η δυστυχία; Οι άνθρωποι ξεχνούν πολύ εύκολα. Τα μαθήματα που παίρνουν δε εντυπώνονται στη μνήμη τους. Υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Δεν είχα σκοπό να μελαγχολήσουμε σήμερα. Όχι. Να προβληματιστούμε λιγάκι όμως, ναι. Ο κορωνοϊός μας αποδεικνύει περίτρανα ότι η ζωή είναι μικρή. Ότι ανεξαρτήτως ηλικίας, χρώματος, κοινωνικής τάξης, μορφωτικού επιπέδου, είμαστε ίσοι απέναντι στο θάνατο (όχι όμως και στη ζωή, δυστυχώς). Ευχή όλων το δίδαγμα από την πανδημία να είναι…ηθικό, να επαναφέρει αξίες. Και να είμαστε όλοι υγιείς την επόμενη μέρα. Να μπορούμε να ονειρευόμαστε ελεύθεροι.
Να προσέχετε. Να αγαπάτε. Να ζείτε.
Sorry, the comment form is closed at this time.