Δύσκολες μέρες – Μη σταματήσετε ποτέ να νοιάζεστε

30 Νοέ Δύσκολες μέρες – Μη σταματήσετε ποτέ να νοιάζεστε

Δύσκολες μέρες. Προβληματίζεται κανείς με όσα βιώνει, ακούει και βλέπει. Κλειστήκαμε στο σπίτι, αποκτήσαμε υποχρεωτικό εξοπλισμό. Μάσκα, αντισηπτικό, ανασφάλεια, αβεβαιότητα. Βομβαρδιζόμαστε από νέες μελέτες, επιστημονικές παρατηρήσεις, απόψεις από ειδήμονες και μη. Τι να πιστέψεις και ποιον να εμπιστευτείς. Ακόμη και οι αρνητές του κορωνοϊού, της μάσκας και του εμβολίου είναι βέβαιο ότι κάποιο συμφέρον κρύβουν πίσω από όσα υποστηρίζουν με τόσο σθένος (οι υποκινητές τους, όχι οι απλοί πολίτες που πείσθηκαν και μπήκαν σε αυτό το…τριπάκι).

Τα κρούσματα μας τρόμαζαν εξ’ αρχής. Αλλά ήταν λίγα. Και πάλι αγωνιούσαμε για τα 5, 10, 15. Μετά πανηγυρίσαμε τη νίκη μας, Κύπρος και Ελλάδα, και δεχθήκαμε τα εύσημα, αλλά πριν τελειώσει το πάρτι αρχίσαμε ξανά να μετράμε καθημερινά. Έγιναν 100. Έγιναν 200. Φτάσαμε τα 1000 και μετά τα 3000. Οι θάνατοι εκθετικά ξεπέρασαν τους 100.

Κάθε φορά ήταν ένα σοκ, δυνατοί και τραγικοί τίτλοι ειδήσεων, αλλά σε λίγες ημέρες το συνηθίζαμε. Τελικά οι άνθρωποι προσαρμόζονται. Συνηθίζουν. Ή παύουν να ενοχλούνται και να επηρεάζονται τόσο πολύ, ενεργοποιώντας αμυντικούς μηχανισμούς προστασίας. Φτάνει το κακό να μη διαβεί το κατώφλι τους. «Μακριά από εμάς», λέει η γνωστή φράση που χρησιμοποιούν ιδίως παλαιότερες γενιές. Και κάπως έτσι, κλείνοντας τη δική μας πόρτα σε κάθε απειλή, κοιμόμαστε ήσυχοι ή σχετικά ήσυχοι.

Είναι η φύση μας να λειτουργούμε έτσι; Μάλλον. Ο καθένας κοιτάζει πολύ σωστά τον εαυτό του, την οικογένειά του, τους δικούς του ανθρώπους. Κατανοητό και πλήρως αποδεκτό. Όμως υπάρχουν τουλάχιστον δυο σημεία που θα είναι καλό να κρατάμε στο μυαλό μας, ιδίως αυτή την περίοδο της πανδημίας που ήρθε για να μας ταλαιπωρήσει, να μας ταρακουνήσει και να μας θυμίσει βασικές αρχές και αξίες:

1. Ο μικρόκοσμος του καθενός μας, αναπόφευκτα επηρεάζεται από ό,τι συμβαίνει γύρω μας, άρα εάν δεν ενδιαφερθούμε και δεν προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε ή μας ζητηθεί, απειλείται και η δική μας ασφάλεια, ισορροπία, ευημερία. Χωρίς βέβαια να διακινδυνεύουμε οι ίδιοι ή η οικογένειά μας.
2. Όλα στον κόσμο αυτό είναι δανεικά. Σήμερα έχεις ανάγκη εσύ, αύριο εγώ. Μη σταματήσετε ποτέ να νοιάζεστε. Να έχετε τα μάτια, τα αυτιά και προπαντός την καρδιά σας ανοιχτή στους ανθρώπους. Όταν σκληραίνει η καρδιά, χάνεται η ανθρωπιά. Κι από αρχίζει το κακό και απλώνεται σαν πανδημία.