Το τέλειο έγκλημα: Η δολοφονία του Έλληνα Κροίσου της μόδας που παραμένει 30 χρόνια ανεξιχνίαστη

Η κεντρική πόρτα της αχανούς έπαυλης των 7 υπνοδωματίων, των δεκάδων μπάνιων και των αμέτρητων χώρων υποδοχής, ανοίγει. Φαινομενικά, τα πάντα μοιάζουν εντάξει: η ώρα είναι 1 το ξημέρωμα το βράδυ της Πρωτοχρονιάς του 1985, το λαμπερό ζεύγος Κωνσταντίνου έχει επιστρέψει μόλις από το πάρτι των φίλων του και ετοιμάζεται ν’ απολαύσει τις ανέσεις του σπιτιού της θρυλικής, αν κι ελαφρώς «ξεπεσμένης», οδού Bishops.

Η γυναίκα ανεβαίνει στον πρώτο όροφο, την στιγμή που ο άντρας πηγαίνει στην κουζίνα.

Θυμηθείτε: τα πάντα μοιάζουν να είναι εντάξει. Γιατί η πραγματικότητα σέρνει τα γαμψά, αρθριτικά της χέρια πάνω σε μια προαιώνια πύλη κι αφήνει την κόλαση να βγει από το μπουντρούμι της και να βαδίσει ανέμελη σε λεωφόρους καμωμένες από μολυβένιο θάνατο.

Η γυναίκα, σύμφωνα με την κατάθεσή της, ακινητοποιείται από έναν μαυροντυμένο άντρα που φοράει μάσκα τέρατος. Η τύχη του άντρα είναι ακόμα χειρότερη.

Μπαμ. Μπαμ. Μπαμ. Μπαμ. ΜΠΑΜ. ΜΠΑΜ!

Έξι σφαίρες- 4 εξ αυτών στο σώμα και 2 στο κεφάλι- πληγώνουν θανάσιμα τον Αρίστο, που κείτεται νεκρός μέσα σε μια λίμνη αίματος.

Η Έλενα, η σύζυγός του, έχει καταφέρει να ξεφύγει από το παράθυρο ενός από τα μπάνια των πάνω ορόφων.

Το τέλειο έγκλημα μόλις έχει διαπραχθεί.

Ή μήπως όχι;

Ο δρόμος προς τη δόξα, τα εκατομμύρια και ο έρωτας

Η αγάπη του για τη μόδα μεταγγίστηκε στις φλέβες από τον πατέρα του, έναν Ελληνοκύπριο αρχιράφτη. Στα 60s, λοιπόν, ο Αρίστος Κωνσταντίνου μετέβη στην Αγγλία, προκειμένου να σπουδάσει στο διάσημο “London School of Fashion”.

Το ταλέντο του ήταν αξιοπρόσεχτο και λίγο καιρό μετά την αποφοίτησή του ξεκίνησε να δουλεύει σε φημισμένο μαγαζί της Carnaby Street (της δικής μας… Ερμού, ας πούμε), φτιάχνοντας σχέδια τα οποία συνέβαλαν τα μέγιστα στην Επανάσταση της Βρετανικής Μόδας.

Με τη φήμη του να μεγαλώνει ραγδαία δημιούργησε το 1966 την “Ariella Fashions”- έναν Οίκο που εκτοξεύτηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα μέχρι τ’ αστέρια-, έχοντας από το 1971 στο πλευρό του και τον αδερφό του Αχιλλέα, ο οποίος είχε ακολουθήσει τα βήματά του.

Τα πλούτη για τα δύο αδέρφια ήρθαν μέχρι να προλάβει κανείς να πει «Βελόνα και κλωστή», όμως μαζί ήρθε και ο κεραυνοβόλος έρωτας για τον Αρίστο: μια από τις πωλήτριές του, η νεαρή Έλεν, βρήκε με συνοπτικές διαδικασίες την καρδιά του και αποφάσισε να την κλέψει δια παντός.

Ή, έστω, για όσο καιρό είχε απομείνει στον Κωνσταντίνου.

Που, δυστυχώς, δεν ήταν πολύς…

Το βασίλειο των φημών: Απιστία, συσκευή υποκλοπής, χωρισμός

Το «αβροδίαιτο» ζευγάρι έδινε την εντύπωση πως κάθε τι ήταν παραμυθένια καμωμένο στο γάμο του. Μόνο που η αλήθεια, τουλάχιστον σύμφωνα με τα όσα έγραψε η Daily Mail, απείχε πόρρω: οι Κωνσταντίνου είχαν αρκετά προβλήματα,  πολλά εκ των οποίων φλέρταραν με τον όρο «άλυτα».

Όπως αναφέρουν οι Άγγλοι, λοιπόν, λίγες ημέρες πριν τη μοιραία 1^η Ιανουαρίου του 1985, ο Ελληνοκύπριος μόδιστρος είχε μάθει πως η γυναίκα του (που, στο μεταξύ, είχε προσθέσει ένα άλφα στο όνομά της και τώρα λεγόταν «Έλενα») τον απατούσε με έναν εκ των νεαρών μάνατζερ της εταιρίας του.

Η Έλενα, από την πλευρά της, φέρεται να είχε εκμυστηρευτεί σε φίλους της πως ο άντρας της την παρακολουθούσε σε συστηματική βάση και την έβγαζε φωτογραφίες προκειμένου να ελέγχει τις κινήσεις της.

Ο αδερφός του Αρίστου δήλωσε, μάλιστα, εκ των υστέρων πως ανάμεσα στα προσωπικά αντικείμενα του αδερφού του είχε βρει και μια συσκευή υποκλοπών.

Όλα αυτά, κατά τον Αχιλλέα, συνηγορούσαν σε μία αναντίρρητη αλήθεια: ο Κωνσταντίνου, με το 1985 να βρίσκεται προ των χρονικών πυλών, είχε πάρει μια πάρα πολύ σημαντική απόφαση.

Θα χώριζε τη γυναίκα του.

Πρωτοχρονιά 1985

1:00 π.μ. Το πολυτελές Range Rover- που «κραυγάζει» ευρωστία- σταματάει στην είσοδο του τελευταίου από τα 66 αρχοντικά της Bishops Avenue. Η βαριά πόρτα ανοίγει και το ανδρόγυνο περνάει μέσα. Ησυχία.

Η Έλενα ανεβαίνει τις σκάλες, πηγαίνει στο υπνοδωμάτιο του πρώτου ορόφου κι εκεί έρχεται αντιμέτωπη με τον μαυροντυμένο άντρα με την μάσκα. Την ακινητοποιεί και την κλειδώνει στο παρακείμενο μπάνιο.

Λίγο αργότερα, στο ισόγειο, ακούγονται οι πένθιμοι ήχοι της δολοφονίας: έχουν την ηχητική μορφή 6 ασημένιων σφαιρών φτιαγμένων από τον Ιταλό κατασκευαστή Fiocchi, που τις έχει «ξεράσει» ένα όπλο μικρού διαμετρήματος.

Οι σφαίρες βυθίζονται στο κορμί και το πρόσωπο του Αρίστου, ο οποίος, πάρα τις αγωνιώδεις του προσπάθειες, χάνει τη μάχη για την ζωή.

Ο μεγιστάνας της αγγλικής μόδας κείτεται νεκρός.

Η ιστορία, όμως, δεν «πεθαίνει» μαζί του. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, όταν τίποτα απ’ όλ’ αυτά δεν βγάζει νόημα.

Πώς θα μπορούσε όταν, για παράδειγμα, πληροφορείται κανείς πως δεν έχει κατασκευαστεί ούτε μία τέτοια ασημένια σφαίρα από το 1961 και μετά;

Πέπλο μυστηρίου

Δαιδαλώδεις ιστορίες, αντιφατικές καταθέσεις, αλλεπάλληλες απορίες, βλέμματα που έχουν τραβήξει διαφορετικούς δρόμους με την σιγουριά- αυτή θα μπορούσε να είναι, εν συντομία, η κατάσταση από τη 1:45 π.μ. (ώρα που έφτασε η αστυνομία στη βίλα) κι έπειτα.

Σύμφωνα με τα όσα είπε στις Αρχές η Έλενα, που γλύτωσε από τους διαρρήκτες, η ίδια κατάφερε να δραπετεύσει από το παράθυρο του μπάνιου που την είχαν κλείσει, βγαίνοντας στην οροφή της στέγης και εν συνεχεία πηδώντας στον κήπο και τρέχοντας στο δρόμο.

Εκεί σταμάτησε δύο περαστικούς μοτοσυκλετιστές, λέγοντάς τους «Κάποιος πυροβόλησε τον άντρα μου!». Όταν τη ρώτησαν πώς κατάφερε η ίδια να φύγει, τους οδήγησε στο σπίτι και τους έδειξε το παραθυράκι του μπάνιου. Ο ένας εκ των δύο μοτοσυκλετιστών σκαρφάλωσε και μπήκε μέσα.

«Στην κατάθεση της, Έλενα είπε ότι σκαρφάλωσε για να βγει έξω, έπειτα πως κρύωνε και πως επέστρεψε να πάρει ένα νυχτικό. Αυτό σημαίνει ότι πέρασε από το συγκεκριμένο παράθυρο τουλάχιστον τρεις φορές. Αλλά όταν ο μοτοσυκλετιστής πέρασε μέσα από το άνοιγμα βρήκε εμπόδιο σε ένα βάζο, που ήταν ακόμα από τη μέσα πλευρά. Έπρεπε να το μετακινήσει με μεγάλη προσοχή για να πηδήξει μέσα», είπε σε συνέντευξή του ο Αχιλλέας Κωνσταντίνου, ο οποίος πίστευε πως ο δολοφόνος- ή, έστω, ο συνεργός- ήταν κάποιος που γνώριζε πολύ καλά ο αδερφός του.

Το πιθανό όνομά του;

Έλενα Κωνσταντίνου.

Οι καταθέσεις αλλάζουν

Με τις υποψίες να διαδέχονται η μία την άλλη και την αστυνομία να μην πείθεται από την ιστορία που τους είπε η σύζυγος του θύματος, το σενάριο της απόπειρας κλοπής που πήγε «λάθος» και κατέληξε σε φόνο έμοιαζε να εξασθενεί.

Ο Αχιλλέας επέμεινε στην άποψή του και στάθηκε στο γεγονός των 6 ασημένιων σφαιρών: οι 4 πρώτες που βρήκαν τον Αρίστο στο σώμα δεν ήταν αρκετές για να τον σκοτώσουν, όπως έδειξε η βαλλιστική έρευνα, καθώς προήλθαν από ένα- ασυνήθιστο σε περιπτώσεις ληστείας- «γυναικείο πιστόλι» (lady’s gun).

«Για να είναι σίγουροι πως είναι νεκρός, κάποιος τον πυροβόλησε από τη μία πλευρά του κεφαλιού και μετά από την άλλη. Όποιος και να το έκανε αυτό, ήξερε πως ο Αρίστος θα τον αναγνώριζε αν ζούσε. Ήταν ένας άγνωστος διαρρήκτης με τεράστια μάσκα προσώπου; Δεν νομίζω…», τόνισε χαρακτηριστικά.

Επτά μήνες μετά το μοιραίο συμβάν, η Έλενα παντρεύτηκε έναν ναυαγοσώστη από την Φλόριντα. Αυτή της η απόφαση προξένησε εντύπωση στους ερευνητές, οι οποίοι το 1986 ξεκίνησαν εκ νέου τις ανακρίσεις.

Στη δεύτερη κατάθεσή της η Έλενα διαφοροποίησε σημαντικά την ιστορία της, λέγοντας πως γνώριζε τον άντρα που την έσυρε από τα μαλλιά και την αναισθητοποίησε, όμως δεν ήθελε να μιλήσει από φόβο για την ζωή της και τα 3 παιδιά της.

Είπε ακόμη πως ο ένας διαρρήκτης την τράβηξε μέχρι την κρύπτη όπου υπήρχαν 50.000 λίρες σε ξένο νόμισμα και ότι την διέταξε να την αποσφραγίσει προκειμένου να πάρει τα χρήματα. Στη συνέχεια την ανέβασε εκ νέου στον επάνω όροφο κι εκεί έχασε τις αισθήσεις της. Ξύπνησε μετά από λίγη ώρα και μετά κατάφερε να δραπετεύσει.

Όσο για το πώς ήξερε ότι ο άντρας της δολοφονήθηκε; «Θυμάμαι ότι άκουσα έναν πυροβολισμό», ενημέρωσε τις Αρχές.

Ποιος ήταν, όμως, ο άντρας που κατονόμασε; Ο πατέρας του νεαρού μάνατζερ με τον οποίο φημολογείτο ότι είχε σχέση. Οι δύο άντρες (πατέρας και γιος) ανακρίθηκαν, ωστόσο ουδέποτε βρέθηκε κάποιο στοιχείο που να τους συνδέει με τη διάρρηξη και το φόνο.

Η ίδια η Έλενα, παρά το γεγονός πως πολλοί πίστευαν ότι κάτι κρύβει, επίσης κρίθηκε αθώα, λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων που θα οδηγούσαν στην «ασφαλή» ενοχοποίησή της. Βέβαια…

Βέβαια, σύμφωνα με τον βρετανικό Τύπο, υπήρχε μια παραφωνία στην κατά τ’ άλλα εξονυχιστική έρευνα. Κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει είτε σε σημαντικά συμπεράσματα είτε να συντείνει ακόμα περισσότερο στην αθωότητα της συζύγου: ουδέποτε έγινε κάποιο τεστ για την ύπαρξη ή μη πυρίτιδας στα χέρια της Έλενας…

«Κυνήγι μαγισσών»

Η έρευνα για το έγκλημα άνοιξε εκ νέου το 2017- τριάντα δύο ολόκληρα χρόνια μετά, δηλαδή-, καθώς όπως ανέφεραν οι Sunday Times ήρθαν στο φως νέες λεπτομέρειες αναφορικά με την υπόθεση.

Μιλώντας στο συγκεκριμένο Μέσο ο Αρίστος Τζούνιορ (ο γιος του θύματος) χαρακτήρισε την έρευνα ως «εμμονικό κυνήγι μαγισσών» εις βάρος της μητέρας του, που βασίζεται σε αμφισβητούμενες καταθέσεις μαρτύρων και ελλιπείς αποδείξεις.

Η ίδια η Έλενα, που ζει στην Κύπρο με τον 3^ο της σύζυγο, συνεχίζει ν’ αρνείται τις κατηγορίες που την ήθελαν να έχει οποιαδήποτε ανάμειξη με τη δολοφονία του ιδρυτή της “Ariella Fashions”, τονίζοντας, όπως και ο γιος της, πως δεν υπήρχαν προβλήματα στην σχέση της με τον εκλιπόντα.

Ήταν, λοιπόν, η κακιά, κάκιστη στιγμή για τον Αρίστο Κωνσταντίνου που έβαλε τέλος στη λαμπερή ζωή του;

Ίσως.

Ίσως και όχι, όμως.

Ο ένοχος ενός εγκλήματος πληροί τρεις προϋποθέσεις: είχε κίνητρο, είχε τα μέσα και είχε και την ευκαιρία (βασική θεωρία εγκληματολογίας)

«Με αυτό το πέρασμα του χρόνου και με τις προόδους στις επιστημονικές τεχνικές για την εξέταση αποδεικτικών στοιχείων, παραμένουμε αποφασισμένοι να εξασφαλίσουμε την απονομή δικαιοσύνης για την οικογένεια του Αρίστου Κωνσταντίνου και να φέρουμε ενώπιον των ευθυνών τους όσους εμπλέκονται στην υπόθεση της δολοφονίας», δήλωνε το καλοκαίρι του 2017 εκπρόσωπος της Μητροπολιτικής Αστυνομίας του Λονδίνου.

Ωστόσο, με δεδομένο πως δεν υπάρχει κάποια καινούργια ενημέρωση αναφορικά με το θέμα, φαίνεται πως οι έρευνες βρέθηκαν και πάλι σε αδιέξοδο. Το τέλμα, λόγω ελλιπών αποδείξεων, έχει γίνει δεύτερο πετσί του συγκεκριμένου ζητήματος.

Πλέον, χαρακτηρίζεται ως το «τέλειο έγκλημα», ένα δαιδαλώδες μυστήριο που οδηγεί ξανά και ξανά στο σημείο μηδέν, στο πουθενά.

Υπάρχουν, βέβαια, κι εκείνες οι νέες μαρτυρίες που ήρθαν το φως και κρατούν ζωντανή την σιγοκαίουσα φωτιά μιας θνησιμαίας υπόθεσης, που δίνει την αίσθηση πως εκλιπαρεί για ετεροχρονισμένη δικαιοσύνη: 14 συνολικά άτομα κατέθεσαν πως είχαν δει τον Αρίστο και τη γυναίκα του με ένα μικρό πιστόλι, σαν εκείνο του φόνου.

Σημαίνει απαραιτήτως κάτι αυτό, ακόμα κι αν ισχύουν οι μαρτυρίες; Όχι. Δικαιώνονται όσοι κοιτούν με μισό μάτι την (επισήμως αθώα, θυμίζουμε) Έλενα; Σε καμία των περιπτώσεων.

Όμως, καμιά φορά το μόνο που χρειάζεται ένα τέλειο έγκλημα για ν’ ακουστεί ο επιθανάτιος ρόγχος του είναι μια ασημένια σφαίρα στο κέντρο της κατάμαυρης ψυχής του.

Ναι, ακόμα κι αν το φονικό όπλο είναι ένα “Lady’s gun”.