Η επανάσταση του “δεν πειράζει”

03 Ιούλ Η επανάσταση του “δεν πειράζει”

«Δεν πειράζει». Μια φράση χιλιοειπωμένη. Άλλες φορές την εννοείς απόλυτα κι άλλες φορές βγαίνει από τα χείλη σου αυθόρμητα, ακόμη κι αν…πειράζει. Γιατί σίγουρα υπάρχουν συμπεριφορές, λέξεις και πράξεις, σιωπές, που σε ενοχλούν. Μέσα σου ξέρεις ότι δεν τις αποδέχεσαι. Κι όμως, για πολλούς και διάφορους λόγους, προφέρεις αυτές τις δυο λέξεις, πιστεύοντας ότι σαν μαγικό ραβδάκι θα τα βάλουν όλα στη θέση τους. Και ύστερα όλα θα είναι εντάξει. Δηλαδή όλα, μέσα κι έξω, θα τακτοποιηθούν.

Με τον νόμο των πιθανοτήτων στο τσεπάκι και πολύ καλή θέληση, το «κόλπο» συνήθως πιάνει. Όλα περνούν και βολεύονται στα ντουλαπάκια τους με ένα χτύπημα στην πλάτη κι ένα «δεν πειράζει». Τα συναισθήματα καταλαγιάζουν, οι επιθυμίες μπαίνουν σε αναμονή, οι σχέσεις εξιδανικεύονται. Φαινομενικά και παροδικά όλα βαίνουν καλώς. Γίνεσαι ακόμη πιο βολική, πιο αρεστή και αγαπητή. Αλλά και πιο άχρωμη και άοσμη. Και ανικανοποίητη και καταπιεσμένη ίσως; Για σκέψου.

Αργά ή γρήγορα, έρχεται μια στιγμή που νιώθεις να πυροδοτείται μια επερχόμενη έκρηξη. Όλα όσα μάζευες μέσα σου τόσο καιρό αναζητούν εκτόνωση και έτσι σημαίνει η αρχή της επανάστασης. Της επανάστασης του «δεν πειράζει», η οποία έχει ως κύριο σύνθημά της μια και μόνο λέξη. «Πειράζει». Ε ναι λοιπόν. Έφτασε η στιγμή που πειράζει. Που δεν μπορείς πια να κάνεις τα στραβά μάτια, να βάλεις νερό στο κρασί σου και να συμβιβαστείς.

Είναι εντάξει. Μπορείς να ακολουθήσεις αυτό που νιώθεις και θέλεις. Μπορείς να πεις όχι σε ό,τι σε καταπιέζει ή σε ό,τι διαφωνείς. Έπρεπε να το είχες κάνει νωρίτερα. Αλλά να, πάλι θα πεις δεν πειράζει. Ποτέ δεν είναι αργά. Ξεκίνα να λες αυτό που πραγματικά αισθάνεσαι. Μην κρύβεσαι πίσω από τις λέξεις. Πόσα «δεν πειράζει» να αντέξει κανείς;