Το ταξίδι προς τη μητρότητα – από τη δική μου σκοπιά

16 Φεβ Το ταξίδι προς τη μητρότητα – από τη δική μου σκοπιά

Από μια ανώνυμη γυναίκα προς όλες τις γυναίκες…

Παίρνω το θάρρος σήμερα να μιλήσω για μια διαδικασία που αφορά σχεδόν όλες τις γυναίκες. Είναι η διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Άλλες το βιώνουν σε μεγάλο βαθμό κι άλλες σε μικρότερο βαθμό. Ο πόνος όμως, πιστέψτε με, είναι ο ίδιος.

Ποια κοπέλα δεν έχει ακούσει τη γνωστή σε όλους πια φράση «καλούς απογόνους»; Κάποια στιγμή όμως πραγματικά χτυπάει μέσα σου αυτό το μαγικό καμπανάκι που σε κάνει να θέλεις να γίνεις μάνα, να θέλεις να δώσεις όλη σου την αγάπη σε ένα πλασματάκι που για σένα θα αξίζει τα πάντα. Το προσπαθείς για χρόνια και το παλεύεις. Εξέταση μετά την εξέταση για να φτάσει εκείνη η στιγμή που θα ακούσεις από ένα γιατρό: «λυπάμαι, δεν θα μπορέσεις να γίνεις ποτέ μαμά χωρίς ιατρική βοήθεια». Ο θεός μόνο ξέρει πόσο ξεσκίζεται η ψυχή σου την στιγμή εκείνη.

Ξεκινάς το δικό σου ταξίδι, τον δικό σου Γολγοθά. Τρέχεις από γιατρό σε γιατρό, από ειδικό σε ειδικό, από εξέταση σε εξέταση για να μπορέσεις να βγάλεις μια άκρη στο «γιατί» που σου τρώει τα σωθικά. Δυστυχώς ένα από τα μεγαλύτερα ταμπού της δικιάς μας κοινωνίας είναι η εξωσωματική γονιμοποίηση. «Εγώ; Όχι ποτέ!». Γιατί είναι έγκλημα. Δε χρειάζεσαι βοήθεια για να φέρεις στον κόσμο ότι πιο ιερό θα ήθελες να έχεις την ζωή σου.

Αρχίζοντας την διαδικασία εννοείται πως ποτέ δεν ξέρεις την κατάληξη, αν θα πετύχει και που αλήθεια θα σε βγάλει αυτός ο μακρύς δρόμος. Αν θα είναι όνειρο ή εφιάλτης. Τελικά, μόνο οι γυναίκες που έχουν ζήσει την διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης, τις ατέλειωτες ενέσεις και τον αγώνα μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει να περιμένεις πως και πως ένα θαύμα. Απευθύνομαι σε όλες τις γυναίκες που το έζησαν, το ζουν ή ετοιμάζονται να το ζήσουν. Δεν είστε μόνες, να το ξέρετε αυτό.

Πίστεψέ με, θα το ζήσουμε το θαύμα μας γιατί το θέλουμε αληθινά. Μη λυπάσαι και μην τα παρατάς. Είμαι εδώ για σένα!