Έφτασαν λοιπόν τα Χριστούγεννα…Έτσι πήρα απόφαση προχθές να στολίσω, όχι ένα αλλά δυο δέντρα φέτος! Ένιωσα την ανάγκη να βρω το πνεύμα των Χριστουγέννων και να το κλείσω στο σπίτι μου, όπως έκανα και παλιότερα. Να το νιώσω να τριγυρίζει και να σιγοτραγουδάει όλα τα αγαπημένα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια.
Κι εκεί που άρχισα να βγάζω τα κουτιά με τα στολίδια, μπλίγκ! Μου έρχεται μια θύμηση, μια εικόνα που έκανε την καρδιά μου να ζεσταθεί! Ψάχνω… ανακατεύω… ξεφυσάω… μα που την έβαλα;;;; Δεν είναι δυνατόν. Δεν μπορεί να την έχασα! Κουτιά, κουτάκια, σακουλίτσες, πουγκάκια… Αχ! Μπάλες, μπαλίτσες, χρυσά και πολύχρωμα στολίδια. Τίποτα. Ψάχνω… τι; Την αγαπημένη μου ζωγραφισμένη μπάλα-Ρούντολφ, με μυτούλα που αναβοσβήνει καθώς ακούγεται η Άγια νύχτα όταν την κουνάς! Έχει συναισθηματική αξία για μένα!! Χωρίς αυτή…δεν έρχονταν τα Χριστούγεννα παλιά! Λες και έκρυβε μέσα της το Πνεύμα των Χριστουγέννων που αναζητούσα!
Όλοι μας έχουμε συνδέσει τα Χριστούγεννα με κάτι. Κάποιο αντικείμενο, κάποια μυρωδιά, κάποια εικόνα, κάποιο πρόσωπο. Οι γιορτές είναι γεμάτες αναμνήσεις. Οι μέρες αυτές είναι για να δημιουργούμε αναμνήσεις. Υπάρχουν βέβαια και άνθρωποι που έχουν ζήσει άσχημες στιγμές. Άνθρωποι που θυμούνται τα Χριστούγεννα με πόνο, δάκρυα και μελαγχολία. Γιατί παρά τα πανέμορφα στολίδια, τα αμέτρητα φωτάκια, τη γιορτινή διάθεση, η ζωή συνεχίζεται και δεν είναι πάντα…γιορτή.
To πνεύμα των Χριστουγέννων όμως μάλλον κρύβεται μέσα μας. Ίσως κάποιοι από εμάς το αρνούνται ή δεν πιστεύουν στην ύπαρξή του. Κι όμως με κάποια μορφή υπάρχει παντού. Τις ημέρες των γιορτών όλοι μας περιμένουμε να δώσουμε και να λάβουμε αγάπη. Η μοναξιά και η θλίψη δεν έχει θέση δίπλα σε κανένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Γι’ αυτό, ειδικά τις μέρες αυτές μην ξεχνάτε κανέναν. Αφιερώστε χρόνο. Χαρίστε στους αγαπημένους σας χαμόγελα και χαρά. Μια αγκαλιά ή έστω ένα τηλεφώνημα ή ένα μήνυμα. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Δώστε αξία σε κάθε στιγμή.