26 Ιούν BOTOX ΕΓΩ;
Μποτοξάκι… χαριτωμένο ακούγεται. Όλες το αγαπάμε, ελάχιστες το παραδεχόμαστε.
Θέμα για συζήτηση λοιπόν. Και η ερώτηση μου είναι απλή… γιατί; Είναι τόσο κακό να πείτε ότι έχετε κάνει μπότοξ; Είναι έγκλημα δηλαδή να θέλετε να φαίνεστε πιο φρέσκιες και πιο νέες; Υπάρχει δηλαδή καμιά που δεν θέλει να είναι όμορφη; και εσείς δηλαδή που δεν το παραδέχεστε αλλά και που δεν υπάρχει ενέσιμο που δεν το δοκιμάσατε, πώς την είδατε να λέτε ότι δεν έχετε κάνει καμιά παρέμβαση στο πρόσωπο σας; Μήπως για να μας πείσετε ότι το DNA σας είναι ανάλογο με αυτό της Αντζελίνας Τζολί;
Ρέ κορίτσια, δικαίωμα σας να μην θέλετε να το παραδεχτείτε, αλλά μην μας περνάτε και για κορόιδα. Περιμένετε δηλαδή όταν κάποιος σας δει με τη φάτσα τσίτα και τούμπανο από τα ενέσιμα να πιστέψει ότι η μητέρα φύση σας προίκισε τόσο πολύ πιά; Χαλαρώστε. Δεν είναι και κανένα έγκλημα. Όλες το κάνουμε. Και γιατί όχι; Αφού μας κάνει να νιώθουμε πιο όμορφες. Πόση ανασφάλεια πια… δεν περιστρέφεται ο κόσμος γύρω σας σε περίπτωση που μερικές αυτό πιστεύετε και είτε το παραδέχεστε είτε όχι ολίγον ενδιαφέρει τους γύρω σας για το μπότοξ σας. Απλά… αφού το κάνετε που το κάνετε, να έχετε και τα κότσια να το πείτε, όχι γιατί μας ενδιαφέρει να μάθουμε κάτι που έτσι κι’αλλιώς είναι φως φανάρι, απλά για να μην γελοιοποιείστε εσείς οι ίδιες. Μπράβο λοιπόν σε εμάς τις ακομπλεξάριστες που το παραδεχόμαστε. Μπράβο και σε εσάς που δεν το παραδέχεστε και μας φτιάχνετε την ημέρα με τα αστειάκια σας! Α! Και μπράβο και σε αυτές που δεν έχουν κάνει ποτέ και που δεν θέλουν να κάνουν! Να ξέρετε σας ζηλεύω λίγο που είστε αυτές που είστε και δεν έχετε ανάγκη κάνενα μπότοξ για να νιώσετε όμορφα.
Sorry, the comment form is closed at this time.