Be my guest

26 Μαρ Be my guest

Έχω καιρό να γράψω για καθημερινές ιστορίες, καθημερινά γεγονότα. Σε μια κλειστή κοινωνία όπως αυτή που ζούμε. Σε μια κοινωνία που όλοι γνωρίζουμε όλους, που όλοι με κάποιο τρόπο συνδεόμαστε μεταξύ μας. Είτε λόγω κοινωνικών συναναστροφών, επαγγελματικών ή συγγενικών δεσμών. Που καθόλου κακό δεν θα ήταν, αν βέβαια ζούσαμε σε ένα ιδανικό κόσμο πλασμένο από αγάπη και καλοσύνη. Που μόνο αγάπη και καλοσύνη δεν βλέπω σε αυτό τον κόσμο….. που αργά αργά με παίρνει από κοντά του, αναγκάζοντας με να μεταναστεύσω παρέα με όσες αξίες, ιδανικά, αγάπη και καλοσύνη μου αφήσανε αυτά τα αρπακτικά που ονομάζω συνανθρώπους, δήθεν γνωστούς, δήθεν φίλους , δήθεν συνεργάτες. Και ένα μεγάλο γιατί πλανάται… Γιατί ρε φίλε ασχολείσαι με τη δικιά μου ζωή, τη ζωή του γείτονα σου, του φίλου σου, του συναδέλφου σου με μια ασύλληπτη άνεση; Γιατί ηδονίζεσαι να σπέρνεις την κακία και την δικιά σου μιζέρια, κάνοντας κακό στους γύρω σου; Τι ζόρι τραβάς αν ο δίπλα ή ο παραδίπλα είναι ευτυχισμένος, επιτυχημένος, χαρούμενος, υγιής; Γιατί πρέπει να χαμηλώσεις το επίπεδο του άλλου για να νιώσεις εσύ αξιόλογος; Πόση πίκρα κουβαλάς, πόση χολή;
Είμαι αυτή που μπορείς να πεις και επαναστάτρια. Που υπερασπίζομαι το δίκαιο και απεχθάνομαι τα κουτσομπολιά. Είμαι το πλάσμα που επειδή ξέρω πια είμαι, επειδή τίποτα δεν μου χαρίστηκε και επειδή θεωρώ ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι, εσένα που θα μιλήσεις άσχημα για μένα ή για τον συνάνθρωπο σου όχι απλά σε έχω γραμμένο, αλλά ξεγραμμένο. Εσένα που τα ξέρεις όλα και υποτιμάς, υποβιβάζεις και προσβάλλεις, δεν γυρίζω ούτε ματιά να σου ρίξω. Και σε λυπάμαι για την ανούσια, μίζερη και εξευτελισμένη σου ζωή. Μια ζωή που μισείς και που υποκρίνεσαι, και που στην τελική κατά βάθος ντρέπεσαι για το τι άνθρωπος είσαι. Και καλά κάνεις να ντρέπεσαι. Και αν τύχει καμιά φορά να αναθεωρήσεις, άρχισε να κάνεις αυτοκριτική πρώτα και μετά κριτική. Και αν εκ θαύματος γίνεις πιο καλός άνθρωπος, άρχισε να σπέρνεις αγάπη για να θερίζεις αγάπη και όχι μίσος. Ίσως έτσι βρεις και εσύ μια πηγή ευτυχίας, μια σταγόνα αγάπης και αρχίσεις να ασχολείσαι με τη δική σου ζωή και όχι των άλλων. Αν πάλι δεν τα καταφέρεις και πνιγείς στο βούρκο σου, be my guest, ξέρω ποια είμαι και δεν σε φοβάμαι. Ούτε εγώ ούτε όσοι έχουμε την ευλογία να παραμένουμε αληθινοί. Και δεν χρειαζόμαστε την έγκριση κανενός! Σε εμάς και σε αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπάνε μας είμαστε αρκετοί!