Όλα πολύ.

02 Απρ Όλα πολύ.

Χαζεύοντας μια φωτογραφία τους, αισθάνθηκα αμέσως το «πολύ» που υπάρχει ανάμεσα τους. Αυτή τη γλυκιά ανατριχίλα, αυτόν τον έντονο παλμό. Ένα «πολύ» αληθινό, αγαπησιάρικο, ερωτευμένο, απόλυτο, παντοτινό. Ένα «πολύ» που ενώνει δυο ανθρώπους με ένα μαγικό δεσμό, ένα αόρατο νήμα, μια κλωστή προορισμένη να τους κρατάει και να πορεύονται μαζί. Μια ένωση μοναδική και αναπάντεχη.
Η μοίρα φέρνει δυο ανθρώπους μαζί ακριβώς την κατάλληλη εκείνη στιγμή που ίσως είχαν πιστέψει ότι δεν υπάρχει ιδανική αγάπη. Την ονομάζουν τον έρωτα της ζωής τους, μια ανιδιοτελή αγάπη, ένα απόλυτο έρωτα, μια συναισθηματική ασφάλεια, ένα συγκλονιστικό «για πάντα». Και όλα αυτά ακούγονται πολύ καλά για να είναι αληθινά. Ίσως ασύλληπτα για μερικούς. Έρχονται όμως σε εκείνους που έχουν να δώσουν πολλά, που έχουν τεράστια αποθέματα ψυχής και αγάπης, που δίνονται και αγαπούν άνευ όρων. Και πάνω από όλα που δεν φοβούνται να ερωτευτούν, να δοθούν, να αγαπήσουν.
Είναι αμφίδρομο και αμοιβαίο. Είναι μοναδικό και σπάνιο. Το απόκτησαν με μεγάλο κόπο. Οι ρίζες του είναι γερές. Υπάρχει και είναι αληθινό. Το ζουν. Και θα το φτάσουν ως το τέρμα. Γιατί είναι δικό τους αυτό το «πολύ» και τους ανήκει. Αλίμονο σε αυτόν που θα θελήσει να τους το στερήσει. Όσοι από εμάς φανούμε τυχεροί να ζήσουμε ένα «πολύ» παρόμοιο με το δικό τους θα είμαστε τυχεροί. Όλα πολύ λοιπόν, τα πάντα, απόλυτα, για πάντα!