04 Δεκ Κουμπάκι OFF
Story of my life. Δεν ξέρω αν με λες ανεκτική ή υπομονετική. Μπορεί και τίποτα από τα δύο. Μια δεύτερη ευκαιρία όμως δίνω στους ανθρώπους, στο κάτω κάτω όλοι κάνουμε λάθη. Ίσως πολλές φορές να καταχράστηκαν την δεύτερη ευκαιρία που έδωσα, άλλες φορές πάλι την εκτίμησαν. Αυτός είναι και ο λόγος που δίνω δεύτερη ευκαιρία. Δεύτερη όμως, ούτε συζήτηση για τρίτη ή τέταρτη. Ποτέ.
Μην τολμήσεις όμως να μου την πετάξεις στα μούτρα, μην διανοηθείς να με επιβεβαιώσεις ότι δεν την άξιζες. Θα σε αφαιρέσω χειρουργικά από τη ζωή μου, με τέτοιο τρόπο που θα αναρωτιέσαι αν υπήρξες ποτέ κομμάτι μου. Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτή είμαι…..όταν κάποιος δεν αξίζει πια την αγάπη και τον χρόνο μου, το κουμπάκι OFF του εγκεφάλου μου ενεργοποιείται. Για πάντα. Και είσαι πια παρελθόν. Όταν πατήσω όρια φεύγω, χάνομαι, εξαφανίζομαι… δεν έχω πια χρόνο να διαχειριστώ, να λύσω ή να ασχοληθώ. Ούτε έχω πια συναισθήματα. Είτε έχει να κάνει με σύντροφο, είτε με φίλο, συνάδελφο, γείτονα. Για να φτάσω να μην νιώθω τίποτα, πάει να πει ότι έχω ήδη ταλαιπωρηθεί και αναλωθεί αρκετά και έχω φύγει πια.
Ίσως ακούγομαι σκληρή, μόνο έτσι όμως προστατεύομαι. Σας συμβουλεύω να δίνετε δεύτερες ευκαιρίες, μερικοί το αξίζουν πραγματικά, για τους υπόλοιπους, κουμπάκι OFF και η ζωή συνεχίζεται.
Sorry, the comment form is closed at this time.